Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 5 marca 2009 r., sygn. III SA/Gd 459/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Hyla (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Alina Dominiak, Sędzia NSA Marek Gorski, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Beata Kaczmar, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 lutego 2009 r. sprawy ze skargi W. M. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej z dnia 23 października 2008 r. nr [...] w przedmiocie udzielenia czasu wolnego od pracy oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 5 września 2008 r. nr [...] Dyrektor Aresztu Śledczego, na podstawie art. 104 k.p.a, art.31 ust. 1 pkt 4 oraz ust. 2 i 4 ustawy z dnia 26 kwietnia 1996r. o Służbie Więziennej /t.j. Dz. U. z 2002r. nr 207 poz. 1761 z późn. zm./, odmówił W. M. udzielenia czasu wolnego w wymiarze 2.256,36 godzin, które przepracował w okresie od dnia 1 marca 2005r. do dnia 31 grudnia 2007r..

W uzasadnieniu decyzji wskazano, że W. M. jest funkcjonariuszem Służby Więziennej. Podczas pełnienia służby w Areszcie Śledczym w G. wykonywał obowiązki wynikające z zajmowanego stanowiska, tzn. młodszego lekarza, lekarza, asystent, starszego asystenta, a następnie ordynatora oddziału wewnętrznego szpitala. Będąc lekarzem pełnił również dyżury medyczne, za które otrzymywał wynagrodzenie zgodnie z art. 32j obowiązującej wówczas ustawy o zakładach opieki zdrowotnej. Przytaczając definicję dyżuru medycznego z art. 18d ust. 1 pkt 4 ww. ustawy organ wskazał, iż ma ona charakter regulacji całościowej i dlatego brak jest podstaw do uznania, że do dyżuru medycznego mają zastosowanie przepisy kodeksu pracy dotyczące godzin nadliczbowych. Dyrektywa nr 2003/88/WE nie reguluje kwestii rekompensaty za nieudzielone wolne od pracy lecz wprowadza pojęcie prawa do odpoczynku dobowego i tygodniowego. Nieudzielanie na bieżąco odpoczynku nie uprawnia do kumulowania tego czasu celem udzielenia łącznego okresu odpoczynku w późniejszym terminie, gdyż jest to niezgodne z celami dyrektywy.