Postanowienie WSA w Krakowie z dnia 5 lutego 2009 r., sygn. III SA/Kr 418/08
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bożenna Blitek WSA Dorota Dąbek (spr.) Sędziowie AWSA Janusz Kasprzycki Protokolant Monika Pilch po rozpoznaniu w dniu 5 lutego 2009r. na rozprawie sprawy ze skargi M. K. na uchwałę Rady Miasta z dnia 20 grudnia 2007r. nr [...] w przedmiocie zmiany uchwały dotyczącej utworzenia Parku [...] postanawia skargę odrzucić
Uzasadnienie
postanowienia WSA w Krakowie z dnia 5 lutego 2009r.
W dniu 20 grudnia 2007r. Rada Miasta, działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15, art. 7 ust. 1 pkt 1 i 9 ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001r. nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) oraz art. 16 i art. 17 ustawy z dnia 23 lipca 2003r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2003r. nr 162, poz. 1568 z późn. zm.), podjęła uchwałę Nr [...] w sprawie zmiany uchwały dotyczącej utworzenia Parku [...]. W § 1 tej uchwały zmieniono brzmienie § 2, § 4 i § 5 uchwały Rady Miasta z dnia [...] 2007r. Nr [...] w sprawie utworzenia parku [...] (Dz. Urz. Woj. nr 245, poz. 1635 z późn. zm.).
W uzasadnieniu uchwały stwierdzono, że pierwsze granice Parku [...] pokrywały się ściśle z granicami obszarów, dla których uchwalono uchwały o przystąpieniu do sporządzenia miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. Granice te zostały wyznaczone często niefortunnie. W obszarze parku znalazły się tereny, które zawsze były budowlane i nikt nie ma zamiaru ich w przyszłości zmieniać. Znalazły się tam nawet takie obiekty jak oczyszczalnia ścieków, szkoły, hotele i różna zabudowa nie posiadająca żadnych walorów klasyfikujących ją do ochrony na mocy ustawy o ochronie zabytków. Park [...] chronić ma tereny zielone i posiadające naturalne i ukształtowane później przez człowieka walory krajobrazowe. W takiej wersji uniemożliwiono realizację zamierzeń inwestycyjnych na wiele lat w terenach, na których działalność inwestycyjna jest możliwa, a nawet wskazana. Spotkało się to z ostrą krytyką społeczną i właściciele działek włączonych do parku złożyli wnioski o wyłączenie z parku. Wprowadzona zmiana granic parku kulturowego uchwałą Nr [...] nie była przeprowadzona konsekwentnie i trudno ustalić jakieś obiektywne zasady jakimi się kierowano wyznaczając nowe granice. Nie można zupełnie wykluczyć pewnej uznaniowości włączenia lub wyłączenia terenu z parku, ale pewne podstawowe kryteria powinny być przyjęte. Uznano teraz, że decydującymi kryteriami o wyłączeniu z parku będą: