Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 14 stycznia 2009 r., sygn. II SA/Gd 797/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Andrzej Przybielski Sędziowie: Sędzia WSA Janina Guść (spr.) Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Diana Wojtowicz po rozpoznaniu w dniu 14 stycznia 2009 r. na rozprawie sprawy ze skargi M. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 2 września 2008 r., nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 24 czerwca 2008 r., nr 2892/2008 Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej, działając z upoważnienia Prezydenta Miasta, Wojew. Pomór, z 2004 r., Nr 114 poz. 2006) odmówił M. D. przyznania pomocy w formie zasiłku celowego z przeznaczeniem na żywność. Jako podstawę prawną decyzji wskazano art. 1 pkt 2, art. 2 ust. 1, art. 3 ust. 1, 3 i 4, art. 7 pkt 4, art. 8 ust. 1-4, art. 17 ust. 1 pkt 5, ust. 2 pkt 1, art. 39 ust. 1 i 2, art. 40, 106 ust. 4, art. 109 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2004 r. Nr 64 poz. 593 ze zm.), art. 3 pkt 1 lit. c, art. 5 ust. 1, art. 7 ustawy z dnia 29 grudnia 2005 r. o ustanowieniu programu wieloletniego ,,Pomoc państwa w zakresie dożywiania" (Dz. U. 2005 r.. Nr 267 poz. 2259), rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 lipca 2006 r. w sprawie zweryfikowanych kryteriów dochodowych oraz kwot świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej (Dz. U. z 2006 r.. Nr 135 poz. 950), rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 2006 r. w sprawie realizacji programu wieloletniego "Pomoc państwa w zakresie dożywiania" (Dz. U. z 2006 r., Nr 25 poz. 186 ze zm.) oraz uchwałę Nr XVIH/319/2004 z dnia 2 lipca 2004 r. w sprawie podwyższenia kryterium dochodowego uprawniającego do zasiłku celowego z pomocy społecznej (Dz.Urz. Wojew. Pomorskiego z 2004 r., Nr 114 poz. 2006). W uzasadnieniu wskazano, że w dniu 30 maja 2008 r. M. D. zwrócił się z wnioskiem o pomoc w postaci zasiłku celowego na zakup żywności. Organ stwierdził, że zgodnie z art. 8 ust. 1 pkt 1 ustawy o pomocy społecznej prawo do świadczeń pieniężnych z pomocy społecznej przysługuje osobie samotnie gospodarującej, której dochód nie przekracza kwoty 477 zł, zwanej dalej kryterium dochodowym osoby samotnie gospodarującej, przy jednoczesnym wystąpieniu co najmniej jednej z okoliczności wymienionych w art. 7 pkt 2-15 cyt. ustawy, w tym bezrobocia, a przepis art. 39 ust. 2 ustawy przewiduje przyznanie pomocy w formie zasiłku celowego na zakup żywności. Organ ustalił, iż M. D. jest osoba bezrobotną, a jego dochód w kwietniu 2008 r., na który złożył się dodatek mieszkaniowy i zasiłek okresowy wyniósł 473,08 zł, nie przekroczył zatem kryterium dochodowego. Organ wskazał, iż nie uwzględnił wniosku o przyznanie świadczenia powołując się na okoliczności dotyczące zasad przyznawania pomocy, sytuacji wnioskodawcy oraz możliwości organu w zakresie przyznania pomocy. Organ wyjaśnił, że zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej pomoc społeczna jest instytucją polityki społecznej państwa, mającą na celu umożliwienie osobom i rodzinom przezwyciężanie trudnych sytuacji życiowych, których nie są one w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości. Pomoc ta wspiera osoby i rodziny w wysiłkach zmierzających do zaspokojenia niezbędnych potrzeb i umożliwia im życie w warunkach odpowiadających godności człowieka (art. 3 ust. 1 cyt. ustawy). Potrzeby osób i rodzin korzystających z pomocy powinny zostać uwzględnione, jeżeli odpowiadają celom i mieszczą się w możliwościach pomocy społecznej, a zgodnie z art. 4 cyt. ustawy, osoby i rodziny korzystające z pomocy społecznej są obowiązane do współdziałania w rozwiązywaniu ich trudnej sytuacji życiowej. Organ wskazał, iż wnioskodawca pozostaje pod stałą opieką ośrodka pomocy społecznej, który udziela mu wsparcia w miarę swoich możliwości. W ramach zawartego kontraktu socjalnego kolejnymi decyzjami z dnia 18 czerwca 2008 r. i 23 czerwca 2008 r. stronie został przyznany zasiłek okresowy, zasiłek celowy na zakup obuwia oraz na częściowe pokrycie kosztów leczenia i leków. Organ stwierdził, iż pomoc udzielana jest z uwzględnieniem możliwości ośrodka oraz potrzeb innych podopiecznych. Ograniczona ilość posiadanych przez pomoc społeczną środków finansowych, powoduje konieczność ich dzielenia w taki sposób, aby każda osoba lub rodzina zwracająca się o wsparcie i spełniająca kryteria ustawowe otrzymała chociaż raz stosowne wsparcie. Organ wskazał, iż nie dysponuje wystarczającymi środkami, aby udzielić wszechstronnej i pełnej pomocy osobom w trudnej sytuacji bytowej, a potrzeby wnioskodawcy uwzględnione mogą zostać tylko w takim zakresie, w jakim nie narusza to uprawnień innych osób do otrzymania pomocy. Nadto organ stwierdził, iż zadaniem pomocy społecznej jest wspieranie osób w wysiłkach zmierzających do przezwyciężenia trudnej sytuacji życiowej nie zaś zaspokajanie każdej ich potrzeby zgłoszonej we wniosku. Organ wziął pod uwagę okoliczność, iż wnioskodawca, który utracił status bezrobotnego w związku z niestawiennictwem w urzędzie pracy, ponownie nabył status bezrobotnego, może on aktywnie poszukiwać pracy i zapewnić sobie w ramach własnych możliwości środki potrzebne na zakup żywności. Organ rozważał dodatkowo podstawy przyznania pomocy na podstawie ustawy z dnia 29 grudnia 2005 r. o ustanowieniu programu wieloletniego ,,Pomoc państwa w zakresie dożywiania" przewidującej pomoc w formie posiłku, świadczenia pieniężnego na zakup posiłku lub żywności albo świadczenia rzeczowego w postaci produktów żywnościowych z przeznaczeniem na żywność, wskazując, iż zasadą jest przyznawanie pomocy w postaci rzeczowej, a zgodnie z § 6 rozporządzenia wykonawczego do tej ustawy, pomoc finansowa w postaci zasiłku na zakup żywności przyznawana jest jedynie w przypadku braku możliwości zapewnienia posiłku lub gdy przyznanie posiłku jest nieuzasadnione z uwagi na sytuację rodzinną lub osobistą.