Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 14 stycznia 2009 r., sygn. II SA/Bd 945/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Renata Owczarzak Sędziowie: Sędzia WSA Grażyna Malinowska - Wasik Sędzia WSA Wojciech Jarzembski ( spr. ) Protokolant Ewa Majchrzak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 14 stycznia 2009r. sprawy ze skargi S. D. na decyzję [...] [...[ Inspektora Sanitarnego w [...] z dnia [...] października 2008 r. Nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję [...] [...] Inspektora Sanitarnego w Bydgoszczy z dnia [...] sierpnia 2008r. NR [...], 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Nr [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny w B., działając na podstawie art. 104 § 1 i 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks Postępowania Administracyjnego (tekst jednolity: Dz.U. z 2000r. Nr 98 poz. 1071 z późn. zm.), art. 5 pkt 4a ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz.U. z 2006 r. Nr 122 poz. 851 z późn. zm.) oraz § 8 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz.U. z 2002 r. Nr 132, poz. 1115), nie stwierdził u S. D. choroby zawodowej w postaci obustronnego trwałego ubytku słuchu typu ślimakowego spowodowanego hałasem, wyrażonego podwyższeniem progu słuchu o wielkości co najmniej 45 dB w uchu lepiej słyszącym, obliczonego jako średnia arytmetyczna dla częstotliwości audiometrycznych 1, 2 i 3 kHz, wymienionej pod pozycją 21 w załączniku do wyżej wymienionego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. W uzasadnieniu decyzji organ powołał się na orzeczenie lekarskie nr [...] o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej, wydane w dniu 26 marca 2008 r. przez Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy Poradnia Chorób Zawodowych, w którym stwierdzono u S. D. obustronny niedosłuch odbiorczy znacznego stopnia, niemniej wskazano brak podstaw do rozpoznania u wyżej wymienionego choroby zawodowej narządu słuchu, z uwagi na okoliczność, iż narażenie zawodowe na hałas ustąpiło w 1983 r., a nie ma dowodów na to, iż już w tym okresie u badanego występował niedosłuch spełniający kliniczne cechy choroby zawodowej. Organ wskazał, iż brak jest podstaw do stwierdzenia u S. D. choroby zawodowej, pomimo rozpoznania przez Wojewódzki Ośrodek Medycyny Pracy niedosłuchu odbiorczego znacznego stopnia, gdyż S. D. pracował w narażeniu na hałas od 1 września 1964 r. do 4 września 1983 r. oraz od 1 stycznia 1990 r. do 31 stycznia 1990 r., zgodnie zaś z treścią załącznika do wskazanego powyżej rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r., okres w którym wystąpienie udokumentowanych objawów chorobowych upoważnia do rozpoznania choroby zawodowej pomimo wcześniejszego zakończenia narażenia zawodowego, w przypadku choroby zawodowej narządu słuchu wynosi 2 lata, natomiast w zgromadzonej w trakcie postępowania administracyjnego dokumentacji znajdują się audiogramy z 1999 r. i 2006 r., a więc pierwszy po upływie 16 lat od ustania narażenia. W związku z czym w przedmiotowej sprawie nie została, zdaniem organu, spełniona przesłanka wystąpienia udokumentowanych objawów chorobowych w okresie 2 lat od zakończenia narażenia zawodowego.