Wyrok WSA w Łodzi z dnia 18 grudnia 2008 r., sygn. I SA/Łd 106/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Paweł Janicki (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Arkadiusz Cudak Sędzia NSA Bogdan Lubiński Protokolant Asystent sędziego Paweł Pijewski po rozpoznaniu w Łodzi na rozprawie w dniu 18 grudnia 2008 r. przy udziale --- sprawy ze skargi Firmy Handlowej A Spółki jawnej M. N., S. E. z siedzibą w Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do czerwca 2003 roku oraz określenia wysokości nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za lipiec 2003 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. określił spółce jawnej A. kwoty zobowiązań podatkowych w podatku od towarów i usług za okres od stycznia do czerwca oraz od sierpnia do grudnia 2003 r., a także wysokość nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za lipiec 2003 r., w wysokościach innych, niż wynikające z deklaracji VAT-7 złożonych przez spółkę. Organ I instancji ustalił, że cały obrót paliwami płynnymi pomiędzy spółką A., a firmami B. sp. z o.o. oraz C., był obrotem fikcyjnym. Wystawione w związku z tym obrotem faktury nie odzwierciedlały faktycznych transakcji pomiędzy ww. firmami. W konsekwencji organ podatkowy zakwestionował możliwość odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur wystawionych przez kontrahentów strony. Przyjął ponadto, iż podatnik zajmował się również odbarwianiem oleju opałowego i jego wprowadzaniem do obrotu jako oleju napędowego.

Od powyższej decyzji pełnomocnik spółki złożył odwołanie, w którym podniósł zarzut naruszenia przez organ I instancji art. 23 § 1 pkt 2 i § 4-5, art. 121, art. 122, art. 125 § 1 oraz art. 187 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 8 poz. 60 ze zm; powoływanej dalej jako o.p.). Podkreślił istnienie sprzeczności między istotnymi ustaleniami organu I instancji, a treścią zgromadzonych dowodów. Powyższe naruszenia doprowadziły ponadto do wadliwego zastosowania przepisów ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. nr 11, poz. 50 ze zm., powoływanej dalej jako ustawa VAT), Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 marca 2002 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz.U. nr 27, poz. 268 ze zmianami), a także przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54 poz. 535 ze zmianami).