Wyrok WSA w Krakowie z dnia 16 grudnia 2008 r., sygn. III SA/Kr 257/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tadeusz Wołek Sędziowie WSA Bożenna Blitek (spr.) NSA Grażyna Danielec Protokolant Monika Pilch po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 grudnia 2008r. sprawy ze skargi E. B. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia 18 października 2007r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 18 października 2007r. nr [...] Wojewódzki Inspektor Sanitarny, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego w związku z art. 5 pkt 4a i art. 12 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 14 marca 1985r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2006r. Nr 122, poz. 851 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz. U. Nr 132, poz. 1115), utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] 2007r. Nr [...], znak: [...] o braku podstaw do stwierdzenia u E. B. choroby zawodowej - choroby układu wzrokowego wywołanej czynnikami fizycznymi - wymienionej w poz. 25 wykazu chorób zawodowych będącego załącznikiem do w/w rozporządzenia.

Organ II instancji ustalił, że E. B. zatrudniona była w [...] w okresie od [...] 1972r. - [...] 2004r. kolejno na stanowiskach: bibliotekarz, kustosz, dokumentalista. Do jej obowiązków należało: pełnienie dyżurów w czytelni biblioteki przez ok. 4-5 godzin dziennie, udzielanie informacji, udostępnianie zbiorów, obsługa kserografu, katalogowanie zbiorów, wpisywanie książek do inwentarza, pozyskiwanie katalogów z galerii i muzeów w centrum (ok. 2 godziny w tygodniu). E. B. pracowała, w ekspozycji na zapylenie, zmienny mikroklimat i niedostateczne oświetlenie. Wyniki pomiarów oświetlenia z listopada 1999r. wykonanych w pomieszczeniu, gdzie pracowała E. B. wykazały niedoświetlenie światłem elektrycznym i dziennym (wyniki pomiarów: oświetlenie elektryczne 135 Lx, oświetlenie dzienne 78 Lx). Od [...] 2005 r. E. B. przebywa na emeryturze. W toku postępowania E. B. badana była w Ośrodku Medycyny Pracy, który w dniu [...] 2007r. wydał orzeczenie lekarskie o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej układu wzrokowego wywołanej czynnikami fizycznymi. W uzasadnieniu podano, iż zgodnie z wykazem chorób zawodowych z dnia 30 lipca 2002r. do chorób układu wzrokowego pochodzenia zawodowego zalicza się alergiczne zapalenie spojówek, ostre zapalenie spojówek wywołane promieniowaniem nadfioletowym, epidemiczne wirusowe zapalenie spojówek lub rogówek, zwyrodnienie rogówki wywołane czynnikami drażniącymi, zaćmę wywołaną działaniem promieniowania podczerwonego lub długofalowego nadfioletowego oraz centralne zmiany zwyrodnieniowe siatkówki i naczyniówki wywołane krótkofalowym promieniowaniem podczerwonym lub promieniowaniem widzialnym z obszaru widma niebieskiego. Na podstawie badania klinicznego i badania okulistycznego oraz analizy dostępnej dokumentacji lekarskiej stwierdzono u pacjentki wysoką krótkowzroczność, niedowidzenie obu oczu oraz męty w ciele szklistym. Ponadto wykonano wymaz ze spojówek oczu, a ujemny cytogram wykluczył alergiczne zapalenie spojówek. Rozpoznane u pacjentki zmiany chorobowe - wysoka krótkowzroczność (spowodowana nieprawidłową budową gałki ocznej), niedowidzenie obu oczu oraz męty w ciele szklistym nie są wywołane czynnikami zawodowymi i nie są wymienione w wykazie chorób zawodowych, a zatem brak zatem podstaw do rozpoznania choroby zawodowej. E. B. nie skorzystała z przysługującego jej prawa do złożenia wniosku o przeprowadzenie ponownego badania lekarskiego w jednostce badawczo rozwojowej w dziedzinie medycyny pracy. Na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie Powiatowy Inspektor Sanitarny wydał decyzję o braku podstaw do stwierdzenia u E. B. choroby zawodowej narządu wzroku wywołanej czynnikami fizycznymi. Od decyzji tej E. B. złożyła odwołanie wyrażając w nim swoje niezadowolenie z rozstrzygnięcia sprawy oraz opisała panujące na jej stanowisku pracy warunki pracy. W opinii organu II instancji odwołanie E. B. nie wnosi do sprawy żadnych nowych istotnych informacji mogących wpłynąć na merytoryczną zmianę decyzji organu I instancji. Wojewódzki Inspektor Sanitarny nie zakwestionował, że E. B. pracowała w warunkach niedoświetlenia. Niemniej jednak rozpoznane u E. B. zmiany: wysoka krótkowzroczność (spowodowana nieprawidłową budową gałki ocznej), niedowidzenie obu oczu oraz męty w ciele szklistym nie są wymienione w obowiązującym wykazie chorób zawodowych. Wobec powyższego Wojewódzki Inspektor Sanitarny nie znalazł podstaw do zmiany decyzji organu I instancji.