Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 18 grudnia 2008 r., sygn. I SA/Gd 699/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Woźniak, Sędziowie Sędzia NSA Małgorzata Gorzeń, Sędzia WSA Ewa Wojtynowska (spr.), Protokolant Sekretarz Sądowy Alicja Landowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 18 grudnia 2008 r. sprawy ze skargi G. S. i Z. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 4 sierpnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego

określił G. S. i Z. S. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. w wysokości 94 758,50 zł.

W wyniku rozpatrzenia odwołania G. S. i Z. S. Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia [...] utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Po rozpatrzeniu skargi na powyższą decyzję Wojewódzki Sąd Administracyjny

wyrokiem z dnia 17 listopada 2006 r., sygn. akt I SA/Gd 214/06 uchylił zaskarżoną decyzję organu drugiej instancji. Sąd uznał, że organy podatkowe zebrały i oceniły pełen materiał dowodowy oraz zasadnie przyjęły, iż strona nierzetelnie prowadziła księgi rachunkowe, a zatem miały podstawy do dokonania oszacowania podstawy opodatkowania. Sąd wskazał, że przepisy ordynacji podatkowej wyznaczają możliwe metody szacowania (art. 23 § 3), a w szczególnie uzasadnionych przypadkach, gdy nie ma możliwości zastosowania jednej z opisanych tam metod, istnieje możliwość zastosowania metody odmiennej od wskazanych w przepisie. Sąd wyjaśnił, że zasadą jest korzystanie z metod wskazanych w ustawie, wyjątkiem zaś wybór innej metody szacunku, które to odstępstwo wymaga szczegółowego uzasadnienia. Mając powyższe na względzie Sąd uznał, że w decyzjach organów podatkowych brak jest dostatecznego uzasadnienia odrzucenia wszystkich metod przewidzianych w ordynacji podatkowej. Przy ponownym rozpatrywaniu sprawy Sąd nakazał rozważyć, czy w sprawie nie ma możliwości zastosowania jednej z metod szacowania podstaw opodatkowania określonych w art. 23 § 3 ordynacji podatkowej, bowiem dopiero wówczas możliwa będzie ocena, czy konieczne jest zastosowanie innej, niż ustawowa, metody szacowania.