Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 6 listopada 2008 r., sygn. IV SA/Wr 360/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Ożóg Sędziowie Sędzia WSA Lidia Serwiniowska (spr.) Sędzia WSA Wanda Wiatkowska - Ilków Protokolant Katarzyna Leśniowska po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 6 listopada 2008 r. sprawy ze skargi I. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji w sprawie odmowy wznowienia postępowania i umorzenia postępowania oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Nr [...], wydaną w oparciu o art. 138 § 2 kpa, po rozpatrzeniu odwołania I. K., Samorządowe Kolegium Odwoławcze uchyliło w całości decyzję Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej w L. z dnia [...] Nr [...] w sprawie odmowy wznowienia postępowania zakończonego decyzją z dnia [...] Nr [...] oraz umorzenia postępowania wszczętego postanowieniem z dnia [...] Nr [...] i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ I instancji.

W uzasadnieniu decyzji Kolegium podało, że wnioskiem z dnia 4 stycznia 2008 r. I. K. zwróciła się do Dyrektora Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w L. o wznowienie, na podstawie art. 145 § 1 pkt 5 i 6 kpa, postępowania w sprawie zakończonej decyzją ostateczną Nr [...] z dnia [...]. Wskazała, że wyszły na jaw istotne dla sprawy nowe okoliczności faktyczne lub nowe dowody istniejące w dniu wydania decyzji, nie znane organowi, który wydał decyzję oraz, że decyzja została wydana bez uzyskania wymaganego prawem stanowiska innego organu. W uzasadnieniu wniosku strona podniosła, że Miejski Ośrodek Pomocy Społecznej w L. w trakcie spisania protokołu z jej zeznań, nie wymagał od niej zapoznania się z przepisami regulującymi przedmiot sprawy, dotyczącymi zameldowania stałego, przebywania w miejscu zameldowania stałego, a także pobytu i zamieszkiwania w innym miejscu. Dlatego też, jej zeznania zostały sporządzone na podstawie jej wniosków odnośnie sprawy i nie zostały poparte informacjami z organów właściwych dla sprawy. Z uwagi na fakt, iż jej mąż ma inne zdanie w sprawie uważając, iż przebywała w Niemczech a zamieszkiwała w miejscu jej stałego zameldowania w Polsce, postanowiła zasięgnąć informacji w Niemczech oraz w Polsce w urzędzie do spraw obywatelskich i meldunkowych. Z informacji, które uzyskała wynika, iż źle sprecyzowała zeznania, w których stwierdza, iż zamieszkiwała na stałe w Niemczech, a jednocześnie często przebywała w Polsce. Z przepisów prawnych wynika, że zamieszkiwała na stałe w Polsce, a przebywała w Niemczech. Wskazała, że jako dowód przedstawiła częściową dokumentację kart chorobowych stwierdzających jej zamieszkiwanie w miejscu stałego zameldowania w Polsce. Pobyt w Niemczech dotyczył naturalnej potrzeby kontaktu rodziny w związku z tym, iż mąż pracował i mieszkał w Niemczech. Podkreśliła, iż mąż również w ramach rozłąki z rodziną przyjeżdżał do Polski.