Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 25 lutego 2016 r., sygn. IV SA/Wr 683/15
Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jolanta Sikorska, Sędziowie: Sędzia NSA Mirosława Rozbicka - Ostrowska (spr.), Sędzia NSA Julia Szczygielska, Protokolant: asystent sędziego M. J., po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 25 lutego 2016 r. sprawy ze skargi J. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. z dnia [...] sierpnia 2015 r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania zasiłku stałego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji; II. przyznaje adw. J. S. kwotę 295,20 (słownie: dwieście dziewięćdziesiąt pięć i 20/100) złotych w tym 23 % VAT od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu tytułem niepłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w postępowaniu sądowym.
Uzasadnienie
Postępowanie administracyjne w sprawie wszczęte zostało wnioskiem J. D. (dalej: wnioskodawca, strona, skarżący) z 22 stycznia 2015 r. o przyznanie mu prawa do zasiłku stałego , przedstawiając orzeczenie o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności .
Decyzją nr [...] z dnia [...] marca 2015 r. działający z upoważnienia Prezydenta Miasta J. Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w J. odmówił przyznania wnioskodawcy w styczniu 2015 r. świadczenia pieniężnego w formie zasiłku stałego z tym uzasadnieniem ,że nie można ustalić dochodu na osobę w dwuosobowej rodzinie strony .
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w J. decyzją z dnia [...] maja 2015 r., nr [...] uchyliło zaskarżoną decyzję w całości i przekazało sprawę organowi I instancji do ponownego rozpatrzenia, wskazując, że organ I instancji pominął bez uzasadnienia materiał dowodowy w postaci oświadczeń rodziny J. K., w tym także zaniechano uzyskania stanowiska J. K.
Decyzją z dnia [...] czerwca 2015 r nr [...], wydaną z powołaniem się na przepisy art. 2, art. 3, art. 4, art. 6, art. 7, art. 8, art. 11, art. 37, art. 106 ust. 4, art. 107 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2015 r., poz. 163 ze zm.) oraz art. 104 k.p.a. działający z upoważnienia Prezydenta Miasta J. Kierownik Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w J. odmówił przyznania stronie w styczniu 2015 r. świadczenia pieniężnego w formie zasiłku stałego. W uzasadnieniu decyzji stwierdził, że strona jest osobą wspólnie gospodarującą wraz z J. K. , z którą zamieszkuje w domu jednorodzinnym , stanowiącym jej własność. W odniesieniu do twierdzenia wnioskodawcy, że J. K. jest tylko jego starą znajomą, która wynajmuje mu jeden z pokoi w swoim domu z dostępem do kuchni, łazienki i WC, z powodu jego bezdomności, ciężkiej choroby i trudnej sytuacji materialno-bytowej , organ I instancji stwierdził ,że strona nie okazała nigdy żadnej umowy najmu lokalu, twierdząc jednak , iż "dokłada się" do kosztów utrzymania domu w wysokości 300 zł na miesiąc, a wykazuje dochód własny ze sprzedaży kolekcji swoich płyt w wysokości od 150 zł do 200 zł od grudnia 2014 r. do stycznia 2015 r. Organ pomocowy ustalił , że wnioskodawca jest osobą nieaktywną zawodowo i niezarejestrowaną w Powiatowym Urzędzie Pracy w J. jako osoba bezrobotna, czy poszukująca zatrudnienia , posiada wykształcenie średnie ogólnokształcące, nie wykazał żadnego stałego dochodu. Strona obecnie legitymuje się orzeczeniem PZON w J. z dnia [...] stycznia 2015 r., nr [...], które zalicza ją do umiarkowanego stopnia niepełnosprawności, który datuje się od 25 września 2013 r., zaś jego ważność ustalono stronie do 31 stycznia 2017 r. Z wskazań tego orzeczenia wynika, że wnioskodawca może być zatrudniony w warunkach pracy chronionej, a zatem nie został pozbawiony możliwości podjęcia zatrudnienia. Dalej organ I instancji wskazał, że wnioskodawca po raz pierwszy zgłosił się o pomoc do Ośrodka Pomocy w sierpniu 2013 r. Oczekiwał wówczas pomocy wyłącznie w formie potwierdzenia prawa do bezpłatnych świadczeń opieki zdrowotnej. Wywiad został przeprowadzony ze stroną w szpitalu. Wnioskodawca oświadczył wówczas, że ostatnim miejscem jego zameldowania jest lokal mieszkalny położony w J. przy ul. [...], nie posiada żadnej bliskiej rodziny, czy krewnych. Poinformował również pracownika, że po sprzedaży mieszkania przy ul. [...] w 1995 r. wyjechał z kraju do F., gdzie pracował i mieszkał u jedynego krewnego jakiego posiadał. Po śmierci krewnego wrócił do kraju i stał się osobą bezdomną. Według organu I instancji wnioskodawca już wówczas zataił fakt zamieszkiwania z J. K. i wspólnego wychowywania z nią jego siostrzeńca J. D. Wnioskodawca w styczniu 2014 r. dołączył m.in. do akt sprawy oświadczenie J. K., że nie prowadzą oni wspólnego gospodarstwa domowego. Wnioskodawca ponownie zataił ważne informacje oraz wprowadził pracownika opieki społecznej w błąd, zaś pomoc w formie prawa do zasiłku stałego w wysokości 529 zł miesięcznie od grudnia 2013 r. do listopada 2014 r. została przyznana stronie na podstawie nieprawdziwych informacji i oświadczeń złożonych przez stronę (decyzja nr [...] z dnia [...] stycznia 2014 r.). Świadczeniobiorca był objęty regularną pomocą MOPS w J. do grudnia 2014 r.