Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 12 listopada 2008 r., sygn. II SA/Rz 336/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Robert Sawuła Sędziowie WSA Jolanta Ewa Wojtyna WSA Magdalena Józefczyk /spr./ Protokolant st. sekr. sąd. Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólnoadministracyjnym na rozprawie w dniu 12 listopada 2008 r. sprawy ze skargi A. Sp. z o.o. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] marca 2008 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej -skargę oddala-

Uzasadnienie

II SA/Rz 336/08

U Z A S A D N I E N I E

Decyzją z dnia [...] grudnia 2007r. nr [...] Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny działając na podstawie art. 151 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. nr 98, poz. 1071 ze. zm.) zwana dalej w skrócie k.p.a. odmówił po wznowieniu postępowania uchylenia decyzji nr [...] dnia [...] marca 2005r. nr [...] o stwierdzeniu choroby zawodowej - alergicznego kontaktowego zapalenia skóry (rąk) poz. 18/1 wykazu chorób zawodowych u W. S. byłego pracownika Fabryki B. w P.

A. Sp. z o.o. w odwołaniu wniosła o zmianę decyzji przez stwierdzenie, że w okolicznościach niniejszej sprawy brak jest podstaw do uznania choroby skóry W. S. za chorobę zawodową, ewentualnie o uchylenie decyzji organu pierwszej instancji i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia temu organowi z uwagi na brak związku przyczynowo-skutkowego w jej powstaniu. W uzasadnieniu podniosła, iż z treści zaskarżonej decyzji wynika, że zmianie uległy istotne ustalenia, co do czynnika etiologicznego choroby skóry W. S., którym nie był butyl fenyleno-formaldechydowy, ponieważ taki nie występuje w klejach Jowatac i Jowacoll, lecz ogólnie formaldehyd zawarty w żywicy mocznikowo-formaldehydowej używanej do produkowanej w zakładzie (B.) sklejki. Skład chemiczny klejów należy uznać za bezsporny, bo wynika z kart charakterystyki kleju jak i z informacji uzyskanej od dystrybutora. Spornym jest czynnik etiologiczny uznania schorzenia W. S. za chorobę zawodową. Wątpliwości powstają ze względu na sprzeczność stanowiska samego organu sanitarnego, który stwierdził z jednej strony, że pracownik przez dłuższy okres czasu miał kontakt zawodowy z formaldehydem zawartym w żywicy mocznikowo-formaldehydowej używana do produkcji sklejki, z drugiej strony organ stwierdzenia, że wprawdzie pracownik nie miał bezpośredniego kontaktu z produkcją, ale miał kontakt z gotowym wyrobem. Z protokołu z postępowania w sprawie choroby zawodowej z 20 maja 2003r. oraz karty narażenia zawodowego z 4 grudnia 2003r. wynika jednoznacznie, że W. S. nie pracował przy wytwarzaniu sklejki, która odbywała się w innym wydziale. Praca W. S. na stanowisku pomocnika tapicera polegała na zszywaniu zszywkami materiału do sklejki, która była produktem gotowym już wyschniętym. Biegły lekarz dermatolog w postępowaniu przed Sądem Rejonowym w J. w sprawie z powództwa W. S. o roszczenia uzupełniające z tytułu choroby zawodowej stwierdził, że podrażnienie skóry może powodować formaldehyd w stanie ciekłym, ewentualne opary, a nie w postaci, w jakiej występuje w zaschniętej sklejce. Pomiary dokonane w trakcie postępowania o stwierdzenie choroby zawodowej nie wykazały przekroczeń powyżej 0,5 NDS. Nieprzekonujące jest też orzeczenie uzupełniające WOMP w R., które przesadziło o kierunku rozstrzygnięcia. Organ orzekający nie wypowiedział się, dlaczego uznał orzeczenie za miarodajne źródło wyjaśniające etiologię choroby skóry. Orzeczenie nie uwzględnia faktu, że pracownik nie informował zakładu o swoich dolegliwościach i leczeniu dermatologicznym. Orzeczenie uzupełniające wydał ten sam lekarz, co w postępowaniu o stwierdzeniu choroby zawodowej, a to podważa jego obiektywność.