Wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 padziernika 2008 r., sygn. VIII SA/Wa 319/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Owsińska-Gwiazda, Sędziowie Sędzia WSA Sławomir Fularski /sprawozdawca/, Sędzia WSA Marek Wroczyński, Protokolant Aleksandra Borkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 października 2008 r. sprawy ze skargi D.K. na orzeczenie Sądu Dyscyplinarnego przy Okręgowym Inspektoracie Służby Więziennej w W. z dnia [...] czerwca 2008 r. nr [...] w przedmiocie wymierzenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Zakładu Karnego w Ż. orzeczeniem z dnia [...] maja 2007 roku po przeprowadzeniu postępowania dyscyplinarnego wszczętego w dniu [...] kwietnia 2007 roku przeciwko [...] D.K. - [...] Zakładu Karnego w Ż., dalej skarżącemu, obwinionemu o to, że w dniu [...] kwietnia 2007 roku około godz. [...] stawił się do służby w Zakładzie Karnym w stanie po spożyciu alkoholu uniemożliwiającym wykonywanie zadań służbowych wymierzył mu karę dyscyplinarną wydalenia ze służby.

Na skutek rozpoznania zażalenia na powyższe orzeczenie wniesionego przez D.K. Sąd Dyscyplinarny przy Okręgowym Inspektoracie Służby Więziennej w W. orzeczeniem z dnia [...] czerwca 2007 roku utrzymał w mocy zaskarżone orzeczenie.

Powyższe orzeczenie stało się przedmiotem skargi D.K. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Wyrokiem z dnia 7 listopada 2007 r., sygn. akt VIII SA/Wa 502/07 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uchylił zaskarżone orzeczenie Sądu Dyscyplinarnego przy Okręgowym Inspektoracie Służby Więziennej w W. Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie Sąd wskazał, iż organ wymierzając karę dyscyplinarną winien uwzględnić wszystkie okoliczności wskazane w § 3 ust. 1 oraz ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 listopada 1996 r. w sprawie regulaminu dyscyplinarnego funkcjonariuszy Służby Więziennej (Dz. U. Nr 135, poz. 634 ze zm.) - dalej jako "rozporządzenie z dnia 14 listopada 1996 r." Zdaniem Sądu ustalając wysokość kary dyscyplinarnej organy nie dopełniły wymogów określonych w powołanych przepisach, w szczególności nie uwzględniły pozytywnych opinii służbowych, podnosząc w uzasadnieniu jedynie kwestie uprzedniej karalności skarżącego.