Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 23 września 2008 r., sygn. I SA/Gd 561/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Asesor WSA Bogusław Woźniak (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Danuta Oleś, Sędzia NSA Alicja Stępień, Protokolant Starszy Referent Sylwia Górny, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 23 września 2008 r. sprawy ze skargi "A" na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do listopada 2002 r. oddala skargę.

Naczelnik [...] Urzędu Skarbowego, po rozpatrzeniu wniosku "A" SA z siedzibą w G. o stwierdzenie nadpłaty, postanowieniem z dnia [...] wydanym na podstawie art. 165a § 1 Ordynacji podatkowej odmówił wszczęcia postępowania podatkowego. W uzasadnieniu postanowienia podano, że wniosek strony w zakresie, w jakim dotyczył stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do listopada 2002 r. nie może być przedmiotem rozpoznania, bowiem wygasło prawo do wniesienia żądania o stwierdzenie nadpłaty za wskazane okresy rozliczeniowe. Organ podatkowy pierwszej instancji wskazał też, że żądanie stwierdzenia nadpłaty nie mogło dotyczyć marca 2002 r., gdyż w rozliczeniu podatku od towarów i usług za ten okres spółka wykazała kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy. Kwota nadwyżki podatku naliczonego nad należnym nie mieści się w ustawowej definicji nadpłaty określonej w art. 72 § 1 Ordynacji podatkowej.

Strona nie zgadzając się powyższym postanowieniem złożyła zażalenie do Dyrektora Izby Skarbowej wnosząc o uchylenie kwestionowanego postanowienia w całości i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji.

Dyrektor Izby Skarbowej postanowieniem z dnia [...] utrzymał w mocy postanowienie organu pierwszej instancji. Organ odwoławczy wskazał, że tryb i zasady składania wniosku o stwierdzenie nadpłaty reguluje art. 75 i następne Ordynacji podatkowej. W jego ocenie w przypadku złożenia korekty deklaracji wskazującej na istnienie nadpłaty, z uwagi na obowiązek jednoczesnego dołączenia do korekty pisemnego uzasadnienia jej przyczyn, będzie zachodziła konieczność potraktowanie takiej korekty wraz z jej uzasadnieniem jako wniosku o stwierdzenie nadpłaty, co nakłada na organ podatkowy obowiązek jej weryfikacji w trybie przewidzianym dla tego rodzaju wniosków. Nie można wobec tego przyjąć, że w piśmie z dnia 27 grudnia 2007 r. zostały zawarte dwa żądania, tj. żądanie stwierdzenia nadpłaty i korekty deklaracji, które wymagały odrębnego rozstrzygnięcia. Wskazano dalej, że stosownie do art. 79 § 2 pkt 2 wyżej powołanej ustawy prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty wygasa po upływie 5 lat od dnia złożenia deklaracji. Zdaniem Dyrektora Izby Skarbowej w sprawie objętej wnioskiem spółki o stwierdzenie nadpłaty termin określony w art. 79 § 2 pkt 2 rozpoczyna swój bieg w dacie złożenia deklaracji "pierwotnych", a kończy się po upływie 5 lat liczonych od ich złożenia. Wskazano, że z akt sprawy nie wynika aby strona przed dniem złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty wraz ze skorygowanymi deklaracjami składała za przedmiotowe okresy rozliczeniowe deklaracje VAT - 7 korekty. Skoro więc deklaracjami wskazującymi zobowiązanie podatkowe w wysokości większej od należnej są deklaracje pierwotne a nie ich korekty złożone wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty to termin pięcioletni, z upływem którego wygasa prawo określone w art. 79 § 2 pkt 2 Ordynacji podatkowej, rozpoczyna swój bieg w dacie złożenia "pierwotnych" deklaracji, a to oznacza w ocenie organu odwoławczego, że prawo żądania stwierdzenia nadpłaty w dacie złożenia wniosku wygasło.