Wyrok WSA w Łodzi z dnia 10 lutego 2004 r., sygn. I SA/Łd 118/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA del. P. Chmielecki, Sędziowie NSA del.: Z. Kmieciak, A. Wrzesińska-Nowacka (spr.), Protokolant asystent sędziego B. Motycka, po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi A Sp. z o.o. w P. na decyzje Izby Skarbowej w Ł. OZ w P. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów i usług za czerwiec, sierpień, wrzesień, październik i grudzień 1999 r. oddala skargę.

Decyzją z dnia [...] Urząd Skarbowy w P. określił A spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w P. zobowiązanie w podatku od towarów i usług za czerwiec 1999 r., zaległość w tym podatku za ten okres oraz ustalił dodatkowe zobowiązanie w podatku od towarów i usług. Jednocześnie odmówił stwierdzenia nadpłaty w podatku od towarów usług za czerwiec 1999 r. Kolejną decyzją z [...] określił A spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w P. zobowiązanie w podatku od towarów i usług za sierpień 1999 r. zaległość w tym podatku oraz odmówił stwierdzenia nadpłaty w tym podatku za lipiec i sierpień 1999 r. Decyzją z tej samej daty określił skarżącej podatek od towarów i usług podlegający wpłacie do budżetu oraz zaległość w podatku od towarów i usług za wrzesień 1999 r. i jednocześnie odmówił stwierdzenia nadpłaty w tym podatku za ten okres. Decyzją z [...] określił spółce A zobowiązanie w podatku do towarów i usług za październik 1999 r., zaległość w tym podatku oraz odmówił stwierdzenia nadpłaty za ten okres. Decyzją z tego samego dnia określił spółce zobowiązanie w podatku od towarów i usług za grudzień 1999 r., zaległość w tym podatku oraz odmówił stwierdzenia nadpłaty za ten okres. Stan faktyczny, będący podstawą rozstrzygnięć w tych sprawach był jednakowy. Podatniczka 26 czerwca 2002 r. złożyła wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku od towarów i usług za kolejne miesiące od czerwca do grudnia 1999 r. Załączyła do wniosku korekty deklaracji , w których zmieniła wysokość podatku naliczonego i powiększyła go w czerwcu 1999 r. o podatek naliczony przy zakupie samochodu ciężarowego specjalizowanego. Spowodowało to konieczność dokonania korekt również w następnych miesiącach. Wniosek o stwierdzenie nadpłaty strona uzasadniała zmianą stanowiska Ministra Finansów oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego co do możliwości odliczenia podatku naliczonego przy zakupie samochodów osobowych przerobionych na samochody ciężarowe. Podatniczka w deklaracji , złożonej w terminie wskazanym w ustawie początkowo uwzględniła podatek naliczony przy zakupie pojazdu ( który wykorzystuje nadal w działalności gospodarczej ) , następnie w dniu 15 lutego 2000 r. złożyła korektę tej deklaracji, w której obniżyła podatek naliczony przy zakupie samochodu, zaś wynikającą z rozliczenia podatku zaległość podatkową zapłaciła wraz z odsetkami. [...] Urząd Skarbowy w P. wszczął z urzędu postępowanie podatkowe w sprawie prawidłowego rozliczenia przez spółkę A podatku od towarów i usług za okres od czerwca do grudnia 1999 r. Stwierdził, iż spółka złożyła korektę deklaracji, w której dokonała obniżenia podatku należnego o naliczony po upływie terminu , wskazanego w art. 19 ust. 3 b ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz.U. Nr 11,poz. 50 z późn.zm.), w brzmieniu obowiązującym od 26 marca 2002 r. Jej rozliczenie zawarte w złożonej korekcie deklaracji jest zatem nieprawidłowe, bowiem już w tej dacie nie mogła dokonać obniżenia podatku należnego o naliczony przy zakupie samochodu. Zgodnie z art. 10 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług organ podatkowy zobowiązany był do określenia zobowiązania podatkowego w prawidłowej wysokości i określenia zaległości podatkowej .Urząd stwierdził jednocześnie, iż zaległość ta wraz z odsetkami za zwłokę została zapłacona przez podatniczkę 20 marca 2000 r. Jednocześnie wobec stwierdzenia, iż strona w złożonej deklaracji wykazała kwotę zobowiązania podatkowego niższą od kwoty należnej, organ podatkowy na podstawie art. 27 ust.6 ustawy o podatku od towarów i usług ustalił za czerwiec 1999 r. dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości 30 % zaniżenia tego zobowiązania. Jednocześnie wobec zawyżenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym należało ustalić również za ten okres dodatkowe zobowiązanie podatkowe w wysokości 30 % zawyżenia, stosownie do art. 27 ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług. Organ podatkowy stwierdził również, iż zgodnie z art. 79 § 2 pkt. 1 lit. b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137,poz. 926 z późn.zm.) uprawnienie do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty przysługuje podatnikom, którzy w deklaracji wykazali zobowiązanie podatkowe nienależne bądź w wysokości wyższej od należnej albo wykazali kwotę podatku przypadającego do zwrotu w wysokości niższej od należnej. Jeżeli organ podatkowy stwierdzi prawidłowość skorygowanej deklaracji, zwraca nadpłatę bez wydawania decyzji. W tym przypadku Urząd stwierdził, iż spółka w złożonej korekcie deklaracji naruszyła art. 19 ust. 3 b ustawy o podatku od towarów i usług, co skutkowało określeniem podatku do wpłaty. Brak więc było podstaw do stwierdzenia nadpłaty.