Wyrok WSA w Opolu z dnia 10 lipca 2008 r., sygn. II SA/Op 84/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Teresa Cisyk Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Bogusz (spr.) Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz Protokolant Sekretarz sądowy Agnieszka Jurek po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 10 lipca 2008 r. sprawy ze skargi S. K. na postanowienie [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji w O. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie odmowy wznowienia postępowania dyscyplinarnego funkcjonariusza Policji oddala skargę.

Przedmiotem skargi wniesionej w niniejszej sprawie przez S. K. jest postanowienie [...] Komendanta Wojewódzkiego Policji z dnia [...], nr [...], utrzymujące w mocy postanowienie Komendanta Powiatowego Policji w K. z dnia [...], nr [...], o odmowie wznowienia postępowania dyscyplinarnego S. K., zakończonego prawomocnym orzeczeniem Komendanta Powiatowego Policji w K. z dnia 4 maja 2004 r., nr [...], które to orzeczenie doręczone zostało obwinionemu w dniu 5 maja 2004 r. i stało się prawomocne na skutek nie wniesienia od niego odwołania.

Zarówno zaskarżone postanowienia, jak i poprzedzające je postanowienie pierwszoinstancyjne, wydane zostały na skutek wniosku S. K., który w pkt.1 pisma z dnia 19 stycznia 2005 r., na podstawie art. 135r ust. 2 i 3 ustawy o Policji, wniósł do Komendanta Głównego Policji o wznowienie i przejęcie do własnego prowadzenia postępowania dyscyplinarnego oraz umorzenie go z przyczyn wystąpienia ujemnych przesłanek proceduralnych. Jako zarzuty uzasadniające zaistnienie przesłanek do wznowienia postępowania wnioskodawca podniósł: brak bezstronności i obiektywizmu w toku postępowania oraz nieuwzględnienie jego dotychczasowego zachowania, opinii w służbie, życiu prywatnym, a także posiadanych kwalifikacji, nie zapoznanie go z pismami, bezpodstawne przedstawienie w postępowaniu dyscyplinarnym zarzutu popełnienia przestępstwa z art. [...] k.k.- wobec okoliczności nie przedstawienia takiego zarzutu przez prokuratora i umorzenia przedmiotowego śledztwa. W świetle tego ostatniego zarzutu S. K. wskazał, iż w dniu 30 lipca 2003 r. do przełożonego dyscyplinarnego wpłynęło pismo o umorzeniu śledztwa, które winno skutkować podjęciem postępowania i zmianą zarzutu, co nastąpiło dopiero w dniach 20 i 21 kwietnia 2004 r. Dalej wnioskodawca podniósł też wystąpienie błędu pisarskiego w postanowieniu o przedłużeniu postępowania dowodowego, w którym jak wskazał, błędnie jako datę jego sporządzenia wskazano dzień 3 maja 2003 r. zamiast 23 maja 2003 r. oraz niezachowanie ciągu chronologicznego wpływu dokumentów, w tym brak na dokumentach oznaczenia daty ich wpływu do akt postępowania. Równocześnie podniósł także zarzuty: braku wydania postanowienia o zakończeniu czynności dowodowych, nie zapoznania go z częścią materiału dowodowego zakwalifikowanego jako "dokumenty niejawne", błędnego pouczenia w postanowieniu o odmowie uwzględnienia wniosku dowodowego z dnia 20 maja 2003 r. o braku zażalenia na to postanowienie, pomimo zapisu art. 74 § 2 K.p.a. i art. 135f pkt 2 ustawy o Policji, a ponadto niezgodnego z przepisami ustawy o Policji ukarania go w postępowaniu dyscyplinarnym po okresie roku od chwili wszczęcia tego postępowania. Powołując się na publikację w Biuletynie Prawnym Komendy Głównej Policji z 2001 r. nr 12 S. K. podał, m.in. iż "termin 1 roku od popełnienia czynu został określony w ustawie, ma charakter terminu zawitego i bezwzględnie obowiązującego, wyjątek od jego stosowania musiałby zostać określony w ustawie o Policji".