Wyrok WSA w Krakowie z dnia 3 czerwca 2008 r., sygn. I SA/Kr 45/08
Sygn. akt I SA/Kr 45/08 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 3 czerwca 2008r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Beata Cieloch, Sędzia: WSA Ewa Michna, Asesor: WSA Maja Chodacka (spr.), Protokolant: Małgorzata Celińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 maja 2008r., sprawy ze skarg Z. K., na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia [...] Nr [...], w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2004r. oraz odsetek od zaniżonych zaliczek na podatek dochodowy od osób, fizycznych za 2004r., - skargi oddala -
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia [...], nr [...], Naczelnik Urzędu Skarbowego, określił Z. K. wysokość zobowiązania podatkowego za 2004 rok z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych w wysokości 136 926,30 zł oraz jednocześnie decyzją z tej samej daty i o tym samym numerze określił wysokość odsetek za zwłokę od zaniżonych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za ten rok w łącznej kwocie 15 202 zł.
Decyzje te zostały wydane na tle następującego stanu faktycznego.
W wyniku przeprowadzonego z spółce jawnej "M" E. K., Z. K. postępowania kontrolnego w zakresie rzetelności deklarowania, obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług oraz ustalenia przychodów i kosztów uzyskania przychodów za lata 2002 - 2004 stwierdzono zawyżenie kosztów uzyskania przychodów o łączną kwotę 1 059 513,80 zł, poprzez zaewidencjonowanie w księgach rachunkowych faktur VAT wystawionych przez firmę "O-D" Sp. z o.o. Zdaniem organów podatkowych wydatki zaksięgowane na podstawie tych faktur nie stanowią kosztów uzyskania przychodów, z uwagi na fakt, iż nie potwierdzają faktycznie wykonanych zdarzeń gospodarczych, tj. zakupu złomu.
W toku postępowania podatkowego jak i kontrolnego, podatnicy nie przedstawili żadnych dowodów mogących wskazywać na nabycie przez nich złomu. W związku z ustaleniami poczynionymi w Spółce w toku badania ksiąg podatkowych oraz dokumentów źródłowych, w oparciu o protokoły przesłuchań świadków i stron, organ I instancji stwierdził nierzetelność ksiąg rachunkowych w części dotyczącej taksatywnie wymienionych zaewidencjonowanych kosztów uzyskania przychodów w 2004 roku. Organ odstąpił od określenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania na podstawie art. 23 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz.U. z 2005 r., nr 8, poz. 60 ze zm.), dalej zwana "O.p.", gdyż nie wystąpiła żadna przesłanka pozwalająca na oszacowanie podstawy opodatkowania - księgi podatkowe istnieją, a dane z nich wynikające pozwalają na określenie podstawy opodatkowania.