Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 kwietnia 2008 r., sygn. I SA/Wa 1892/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daniela Kozłowska Sędziowie WSA Emilia Lewandowska Asesor WSA Przemysław Żmich (spr.) Protokolant Joanna Grzyb po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2008 r. sprawy ze skargi P. [...] S.A. w W. na decyzję Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej z dnia [...] września 2007 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania odwoławczego 1. uchyla zaskarżona decyzję; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu; 3. zasądza od Krajowej Komisji Uwłaszczeniowej na rzecz P. [...] S.A. z siedzibą w W. kwotę 200 (dwieście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Krajowa Komisja Uwłaszczeniowa, po rozpoznaniu odwołania P. S.A. w W., decyzją z dnia [...] września 2007 r., nr [...] umorzyła postępowanie odwoławcze w sprawie zakończonej decyzją Wojewody Małopolskiego z dnia [...] maja 2007 r., nr [...] w przedmiocie komunalizacji mienia.

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie sprawy.

Wojewoda Małopolski decyzją z dnia [...] maja 2007 r. stwierdził nabycie przez Gminę O. z mocy prawa nieodpłatnie własności nieruchomości położonej w jednostce ewidencyjnej O. obręb [...], oznaczonej jako działka nr [...] o pow. [...] ha, odpowiadającej parceli gruntowej [...], objętej w dacie 27 maja 1990 r. księgą wieczystą Kw nr [...].

Od powyższej decyzji odwołanie wniosły P. S. A. w W. podnosząc, że Wojewoda nie ocenił orzeczenia z dnia [...] grudnia 1953 r., nr [...] o wywłaszczeniu przedmiotowej nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa, na cele kolejowe decyzji, jako dowodu w sprawie na okoliczność praw przysługujących P. do spornego mienia, jak również nie wyjaśnił przyczyn wywłaszczenia, w sytuacji, gdy wpis w Księdze Wieczystej oparty na tym orzeczeniu potwierdza zarząd P. do gruntu w dniu 5 grudnia 1990 r. P. S.A. podało, że przedmiotowe mienie było w posiadaniu i używaniu tego podmiotu w dniu 16 kwietnia 1948 r. i w chwili obecnej stanowi fragment linii kolejowej zabudowanej częścią nastawni, infrastrukturą podziemną z elementami naziemnymi, zabezpieczającą eksploatację linii kolejowej w zakresie ruchu, łączności i zaopatrzenia w media. Jest to także teren zamknięty w rozumieniu art. 2 pkt 9 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027 ze zm.). Zdaniem P. S.A. wykazanie się przez odwołującego prawem zarządu bądź stanem posiadania gruntu wyklucza komunalizację w trybie art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. P. S.A. zwróciło uwagę, że Komisja nie wzięła pod uwagę regulacji z art. 16 ustawy z dnia 27 kwietnia 1989 r. o przedsiębiorstwie państwowym "Polskie Koleje Państwowe" (Dz. U. Nr 26, poz. 138 ze zm.) przewidującej wydzielenie mienia na potrzeby kolei z mienia ogólnonarodowego. W ocenie P. o istotnej wadliwości prowadzonego przez organ odwoławczy postępowania świadczy nieustalenie przez Komisję przesłanek z art. 34 ustawy 8 września 2000 r. o komercjalizacji restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego "Polskie Koleje Państwowe" (Dz. U. Nr 84, poz. 948 ze zm.), skoro komunalizacja pozbawia P. możliwości nabycia prawa użytkowania wieczystego.