Wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 marca 2008 r., sygn. VII SA/Wa 15/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Halina Kuśmirek, , Sędzia WSA Elżbieta Zielińska-Śpiewak (spr.), Asesor WSA Paweł Groński, Protokolant Agnieszka Ciszek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 marca 2008 r. sprawy ze skargi Z. C. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] listopada 2007 r. znak [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji skargę oddala

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] listopada 2007 r. znak: [...] Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego, działając na podstawie 138 § 1 pkt 1 kpa, po rozpatrzeniu odwołania Z. C. od decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] sierpnia 2007 r., znak: [...], odmawiającej stwierdzenia nieważności decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w K. z dnia [...] marca 2001r., znak: [...], którą nakazano rozbiórkę obiektu zadaszenia przejazdu dobudowanego do budynku mieszkalnego od strony podwórza, usytuowanego na środku przyziemia budynku na długości ok. 10,5 m i szerokości ok. 5,5 m, na nieruchomości w S. przy ul. K. [...] (dz. nr [...])

- utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ odwoławczy stwierdził, że rozstrzygnięcie [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] sierpnia 2007 r. odpowiada przepisom prawa i nie zachodzą przesłanki do jego uchylenia. Ponadto wskazał, że zgodnie z ogólną zasadą trwałości decyzji ostatecznych wyrażoną w art. 16 § 1 kpa, decyzje ostateczne obowiązują tak długo, dopóki nie zostaną uchylone lub zmienione w jednym z nadzwyczajnych trybów postępowania administracyjnego. Wyjątkiem od zasady trwałości decyzji jest tryb stwierdzenia nieważności określony w art. 156 kpa, w którym organ orzekając ustala jedynie istnienie, bądź nieistnienie w dacie wydania kontrolowanej decyzji przesłanek z art. 156 § 1 kpa.