Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 19 grudnia 2007 r., sygn. I SA/Wr 1240/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Ewa Kamieniecka, Asesor WSA Katarzyna Borońska, Protokolant Aleksandra Felcenloben, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 6 grudnia 2007 r. przy udziale -- sprawy ze skargi H. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] r. nr [...] w sprawie wymiaru podatku od nieruchomości za 2003 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] r. , II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. na rzecz skarżącego H. P. kwotę 200,00 (dwieście złotych) zł tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi p. H. P. jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] r. Nr [...] utrzymująca w mocy decyzję tego organu z dnia [...] r. odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] roku (nr [...]) w sprawie wymiaru podatku od nieruchomości za 2003 rok .

W stanie faktycznym sprawy, p. H. P. wystąpił do Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. (pismem z dnia [...] r.) kwestionując decyzje ustalające podatek od nieruchomości położonej we W. przy ul. [...]. Na wezwanie organu precyzował swoje żądanie kolejno w pismach z dnia [...] r. i [...] r. domagając się "wznowienia postępowania" i "stwierdzenia nieważności decyzji". Ostateczny zakres żądania podatnik określił w dniu [...] r. oświadczając do protokołu sporządzonego przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W., że jego wniosek w zakresie dotyczącym decyzji w sprawie podatku od nieruchomości za lata od 2000 do 2004 roku zmierza do stwierdzenia nieważności decyzji na podstawie art. 247 § 1 pkt 2, pkt3 i pkt 7 Ordynacji podatkowej. Na uzasadnienie całości swojego żądania wnioskodawca wskazał, iż do podstawy wymiaru podatku przyjęto zawyżoną powierzchnię dzierżawionej przez niego działki wynikającą z umowy zawartej z Gminą W. - [...] m2 , gdy tymczasem w toku procesu cywilnego jaki prowadzi z Gminą okazało się, że rzeczywista powierzchnia działki jest mniejsza i wynosi - [...] m2 . Nadto podał, że w związku z rozwiązaniem umowy dzierżawy z dniem [...] r. - nie jest już od tego czasu posiadaczem spornej nieruchomości. Wyrejestrował działalność gospodarczą z dniem [...] r. i w 2003 roku nie użytkował w żadnym zakresie spornej nieruchomości. Pomimo jego monitów, przez ponad 16 miesięcy pracownicy Gminy nie wyznaczyli terminu przejęcia nieruchomości (co doprowadziło do jej dewastacji) a jednocześnie skutkami takiego stanu rzeczy obciążały byłego najemcę. Władze Gminy uznały, że skoro nie doszło do protokolarnego przejęcia nieruchomości, to były najemca był bezumownym użytkownikiem i wymierzyły mu podatek od nieruchomości za kolejne lata (do 2006 r.), w tym za 2003 rok. Ponieważ decyzje wymiarowe były już prawomocne, wniosek podatnika zmierzał do ich wzruszenia w trybie nadzwyczajnym - w tym za 2003 r. w trybie stwierdzenia nieważności w oparciu o przesłanki z art. 247 § 1 pkt 2 , pkt 3 i pkt 7 Ordynacji podatkowej (OP).