Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 grudnia 2007 r., sygn. III SA/Wa 1757/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Płusa (spr.), Sędziowie Asesor WSA Maciej Kurasz, Sędzia WSA Joanna Tarno, Protokolant Anna Kurdej, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 grudnia 2007 r. sprawy ze skargi D. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] sierpnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie ustalenia podatku od spadków i darowizn oddala skargę

Pismem z dnia 29 stycznia 2007 r. D. B. Skarżąca w rozpatrywanej sprawie, reprezentowana przez pełnomocnika T. B., zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego W. z wnioskiem o "wznowienie postępowania spadkowego ze względu na fakt, że wyszły na jaw nowe okoliczności nieznane Urzędowi Skarbowemu na dzień wydania decyzji". Do wniosku dołączyła dokumenty dotyczące nieruchomości gruntowej, położonej w W. przy ul. S., wchodzącej w skład nabytego przez Skarżącą spadku.

Decyzją z dnia [...] maja 2007 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W. powołując się na art. 207 § 1, art. 240 § 1 oraz art. 245 § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), po uprzednim wznowieniu postępowania (postanowieniem z dnia [..] marca 2007 r.) w sprawie wymiaru podatku od spadku po zmarłym w dniu 29 grudnia 1997 r. L. P., zakończonego decyzją tegoż organu podatkowego z dnia [...]lutego 2004 r. odmówił uchylenia dotychczasowej decyzji.

Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie organ podatkowy podniósł m.in., iż ww. decyzją z dnia [...] lutego 2004 r. ustalił Skarżącej podatek od spadku w wysokości 54.911 zł, a wydanym w tym samym dniu postanowieniem obciążył ją kosztami opinii biegłego dotyczącej ustalenia wartości rynkowej nieruchomości, w kwocie 1.464 zł. Zarówno decyzja, jak i postanowienie zostały doręczone pełnomocnikowi Skarżącej T. B. w dniu 25 lutego 2004 r. Pismo pełnomocnika Skarżącej z dnia 10 marca 2004 r. pozostało bez rozpatrzenia z uwagi na nie usunięcie jego braków, pomimo wysyłanych wezwań w tym celu, doręczonych w trybie art. 150 Ordynacji podatkowej. Decyzja i postanowienie są więc prawomocne.