Wyrok WSA w Krakowie z dnia 22 stycznia 2008 r., sygn. I SA/Kr 265/07

Sygn. akt I SA/Kr 265/07 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 22 stycznia 2008r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: NSA Józef Gach (spr), Sędziowie: WSA Bogusław Wolas, Asesor: WSA Agnieszka Jakimowicz, Protokolant: Anna Boczkowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 stycznia 2008r., sprawy ze skargi A. K., na decyzję Dyrektora Izby Celnej, z dnia [...]. nr. [...], w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym, I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; II. zasądza od Dyrektora Izby Celnej na rzecz strony skarżącej koszty postępowania w kwocie 100 złotych (sto złotych 00/100).

Decyzją z dnia [...]r., nr [...], Naczelnik Urzędu Celnego odmówił A.K. stwierdzenia nadpłaty w podatku akcyzowym w kwocie 1373 zł, stanowiącej iloczyn stawki podatku 63,1% i podstawy jego obliczenia (2176 zł) z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia w dniu 15.09.2004 r. samochodu osobowego marki Opel Astra o pojemności silnika 1598 cm i roku produkcji 1998.

Od powyższej decyzji strona złożyła odwołanie do Dyrektora Izby Celnej, w którym wniosła o uchylenie w całości decyzji Naczelnika Urzędu Celnego w oraz o stwierdzenie nadpłaty i zwrot zapłaconego podatku akcyzowego wraz z ustawowymi odsetkami i zarzuciła naruszenia postanowień Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską z dnia 25 marca 1957 r. (dalej określanego skrótem "TWE"), w szczególności art. 23, art. 25 oraz art. 90 TWE.

Decyzją z dnia [...], znak [...] Dyrektor Izby Celnej utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Uzasadniając rozstrzygnięcie Dyrektor Izby Celnej wyjaśnił, że w myśl art. 72 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz.U. z 2005 r., nr 8, poz. 60 z późn. zm., dalej określanej skrótem "O.p."), za nadpłatę uważa się kwotę nadpłaconego lub nienależnie uiszczonego podatku. Oznacza to, iż nadpłata podatku ma miejsce, gdy świadczenie podatkowe w świetle obowiązującego prawa nie powinno mieć miejsca lub świadczenie dłużnika podatkowego jest większe niż powinno to wynikać z treści obowiązującego prawa. Tym samym dotyczy to sytuacji gdy na gruncie obowiązującego prawa podatkowego nie wystąpiły podstawy prawne do nawiązania zobowiązaniowych stosunków prawnych. Art. 80 ust. 1 ustawy z dnia 23 stycznia 2004 r. o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 29, poz. 257 ze zm.) stanowi, iż akcyzie podlegają samochody osobowe niezarejestrowane na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, a podatnikami akcyzy od samochodów są m. in. importerzy i podmioty dokonujące nabycia wewnątrzwspólnotowego (art. 80 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy). Przepis art. 81 ust. 1 ustawy stanowi, że podmioty dokonujące nabycia wewnątrzwspólnotowego samochodów osobowych niezarejestrowanych na terytorium kraju zgodnie z przepisami o ruchu drogowym, są obowiązane po przywozie na terytorium kraju złożyć deklarację uproszczoną do właściwego naczelnika urzędu celnego w terminie 5 dni, licząc od dnia nabycia wewnątrzwspólnotowego (pkt 1) oraz dokonać zapłaty akcyzy nie później niż z chwilą rejestracji tego pojazdu w kraju (pkt 2).