Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 20 listopada 2007 r., sygn. II SA/Ol 813/07

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Irena Szczepkowska Sędziowie Sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora (spr.) Asesor WSA Bogusław Jażdżyk Protokolant Karolina Hrymowicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 listopada 2007 r. sprawy ze skargi Z.K. na uchwałę Rady Miasta z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie wygaśnięcia mandatu radnego - oddala skargę.

Uzasadnienie

Uchwałą Nr "[...]" z dnia "[...]", wydaną na podstawie art. 190 ust. 1 pkt 2a i ust. 6 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów, sejmików województw (Dz. U. z 2003 r. Nr 159, poz. 1547, z późn. zm.), Rada Miasta stwierdziła wygaśnięcie mandatu radnego Z.K. "[...]", gdyż nie zaprzestał on prowadzenia działalności gospodarczej z wykorzystaniem mienia gminy w terminie trzech miesięcy od dnia złożenia ślubowania.

W złożonej na powyższą uchwałę skardze Z.K., reprezentowany przez radcę prawnego, zarzucił:

1) naruszenie art. 7 kpa w związku z art. 24f ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591, z późn. zm.) wyrażające się błędną wykładnią art. 24f ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym oraz błędnym ustaleniem zaistniałego w sprawie stanu faktycznego, poprzez przyjęcie, iż radny Z.K. dysponował mieniem komunalnym gminy;

2) nieprawidłowe zastosowanie art. 190 ust. 1 pkt 2a i ust. 6 ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. - Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw (Dz. U. z 2003 r. Nr 159, poz. 1547, z późn. zm.) w związku z art. 24f ustawy o samorządzie gminnym poprzez błędne przyjęcie, iż zaistniały przesłanki do podjęcia zaskarżonej uchwały;

3) nieustosunkowanie się przez Radę Miasta do wezwania przesądowego skierowanego przez skarżącego do Rady Miasta, lecz zajęcie stanowiska przez samą Przewodniczącą Rady Miasta, bez wiedzy i zgody radnych, co stanowi rażące naruszenia prawa.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00