Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 16 maja 2008 r., sygn. II SA/Ol 218/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Adam Matuszak Sędzia WSA Alicja Jaszczak - Sikora Protokolant Ewa Rychcik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 maja 2008 r. sprawy ze skargi T.K. na uchwałę Rady Miejskiej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie wygaśnięcia mandatu radnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Uchwałą z dnia "[...]" nr "[...]" Rada Miejska, działając na podstawie art. 190 ust.1 pkt 2a i ust.4 ustawy z dnia 16 lipca 1998r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw ( Dz. U. z 2003r. Nr 159, poz.1547 ze zm.) w związku z art. 24 f ust. 1 i ust. 1a ustawy z dnia 8 marca 1990r. o samorządzie gminnym ( Dz. U. z 2001r. Nr 142, poz.1591 ze zm.), stwierdziła wygaśnięcie mandatu radnego Rady Miejskiej T. K. wybranego z listy nr "[...]"- "[...]", z powodu naruszenia ustawowego zakazu łączenia mandatu radnego z prowadzeniem działalności gospodarczej z wykorzystaniem mienia komunalnego.

Pismem z dnia "[...]" T. K. wezwał Radę Miejską do usunięcia naruszeń prawa, którego dokonano podejmując uchwałę o wygaśnięciu mandatu radnego.

Na uchwałę Rady Miejskiej z dnia "[...]" nr "[...]", skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie złożył T. K..

W uzasadnieniu wskazał, iż nie prowadzi działalności gospodarczej na własny rachunek z wykorzystaniem mienia komunalnego gminy miejskiej w "[...]". Podał, że prowadzi taką działalność w budynku przy ul. "[...]" w "[...]". Ponadto wpisy w ewidencji działalności gospodarczej ze wskazaniem lokalizacji tej działalności przy ul. "[...]" w "[...]" zostały wprowadzone w okresie kontroli przeprowadzanej przez NFZ w zakładzie, z którym współpracuje na podstawie umowy kontraktowej (spółka A). Powyższe związane było z techniczną kwestię wykazania ul. "[...]", jako miejsca wypisywania przez T. K. refundowanych przez NFZ recept, na potrzeby NFZ, i nie może samo w sobie stanowić dowodu na fakt prowadzenia przez skarżącego działalności gospodarczej w tymże miejscu na mieniu komunalnym. Skarżący podał również, iż podobnie uczynili inni lekarze współpracujący ze spółką A. Zaznaczył także, iż nie ma i nigdy nie miał żadnej umowy ze spółką A, w ramach której wynajmowałby lub dzierżawił od tego podmiotu jakiekolwiek pomieszczenie w budynku przy ul. "[...]" należącym do Miasta. Nadto spółka A w ramach zawartej z nim umowy kontraktowej może skierować go do świadczenia usług w budynku przy ul. "[...]", obiektu przy ul. "[...]" lub do filii w "[...]". Skarżący podniósł również, że jednym z elementów prowadzenia działalności gospodarczej w danym miejscu jest oznaczenie tego miejsca na zewnątrz, np. w postaci wywieszenia tabliczki ze wskazaniem prowadzenia praktyki lekarskiej, co w jego przypadku nie miało miejsca. Zdaniem skarżącego intencją ustawodawcy wprowadzającego zakaz łączenia funkcji radnego z prowadzeniem działalności gospodarczej z wykorzystaniem majątku gminy, w której radny uzyskał mandat - było zapobieganie aktom ewentualnej korupcji. Użyty w przepisie art. 24 f ustawy o samorządzie gminnym zwrot "wykorzystanie"- oznacza prawo do dysponowania majątkiem stanowiącym mienie komunalnego. Dysponowanie to może być zarówno odpłatne jak i nieodpłatne i polegać może np. na wynajmowaniu, dzierżawieniu lub użytkowaniu wieczystym. T. K. wskazał, że w jego przypadku nie miało to nigdy miejsca, gdyż nigdy nie miał i nie ma praw do dysponowania majątkiem miasta, ani nawet majątkiem firmy. Umowy kontraktowe na udzielanie świadczeń zdrowotnych, które jako lekarz ma zawarte z wymienioną firmą regulują, iż na czas jej trwania spółka A "udostępnia mu pomieszczenia, sprzęt i aparaturę medyczną będące w dyspozycji świadczeniobiorcy (tzn. spółki A), niezbędne do prawidłowej realizacji przedmiotu umowy". Skarżący podkreślił, iż znaczenie formuły "udostępnić na czas trwania umowy" rzecz ,niezbędną do prawidłowej realizacji umowy" - jest pojęciem znacznie węższym niż prawo do "dysponowania" daną rzeczą i nie ma w tym przypadku jakichkolwiek możliwości naruszenia interesu publicznego - tj. ryzyka działań korupcyjnych.