Wyrok WSA w Lublinie z dnia 15 listopada 2007 r., sygn. III SA/Lu 346/07
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Zalewski (sprawozdawca), Sędziowie Sędzia NSA Jerzy Marcinowski, Sędzia NSA Maria Wieczorek, Protokolant Asystent sędziego Małgorzata Syta, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 15 listopada 2007 r. sprawy ze skargi B. P. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej 1) oddala skargę; 2) przyznaje adwokatowi M.S. wynagrodzenie w kwocie 292,80 (dwieście dziewięćdziesiąt dwa 80/100) złotych tytułem nieopłaconej pomocy prawnej świadczonej z urzędu, które wypłacić z funduszu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie.
UZASADNIENIE
Decyzją z dnia [...] czerwca 2007 r. znak [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kodeksu postępowania administracyjnego w związku z art. 37 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. (tekst jednolity: Dz. U. z 2006 r. Nr 122, poz. 851), § 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz. U. Nr 132, poz. 1115), po rozpatrzeniu odwołania B.P. z dnia [...] marca 2005 r. od decyzji Nr [...] znak: [...] Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego o braku podstaw do stwierdzenia u niej choroby zawodowej narządu głosu, Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.
W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, że przeprowadzone dochodzenie postępowanie wyjaśniające potwierdziło narażenie skarżącej na nadmiemy wysiłek głosowy, jednak Poradnia Chorób Zawodowych WOMP, a więc jednostka opieki zdrowotnej upoważniona w świetle obowiązujących przepisów do rozpoznawania chorób zawodowych choroby zawodowej narządu głosu u niej nie rozpoznała. Na podstawie dochodzenia epidemiologicznego, wykonanych badań laryngologicznych, dokumentacji z: Poradni Laryngologicznej w P., Przychodni Konsultacyjnej w L., Poradni Otolaryngologicznej w Ś., Poradni Foniatrycznej i innych zaświadczeń lekarskich rozpoznano u skarżącej "przewlekły prosty nieżyt krtani" tj. schorzenie, które nie odpowiada definicji choroby zawodowej zawartej w § 1 ust. 1 rozporządzenia, nie ma bowiem związku przyczynowego z warunkami pracy (nie zostało spowodowane nadmiernym wysiłkiem głosowym) i nie jest wymienione w wykazie chorób zawodowych stanowiącym załącznik do rozporządzenia. Przyczyną przewlekłego prostego nieżytu gardła i krtani są zakażenia bakteryjne lub wirusowe, a nie nadmiemy wysiłek głosowy.