Wyrok WSA w Krakowie z dnia 6 listopada 2007 r., sygn. I SA/Kr 302/06

Sygn. akt I SA/Kr 302/06 | | W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 6 listopada 2007r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Anna Znamiec, Sędziowie: WSA Bogusław Wolas, WSA Urszula Zięba (spr), , po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 listopada 2007r., sprawy ze skarg Przedsiębiorstwa "A" Sp. Jawna w Z., na decyzje Dyrektora Izby Skarbowej, z dnia [...] nr [...], w przedmiocie podatku od towarów i usług oraz dodatkowego zobowiązania podatkowego za miesiące lipiec, sierpień, wrzesień, październik i, listopad 2003r, I. uchyla zaskarżone decyzje oraz poprzedzające je decyzje organu pierwszej instancji, II. określa, że opisane w punkcie pierwszym decyzje nie mogą być wykonane do chwili prawomocności wyroku, III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz strony skarżącej koszty postępowania w kwocie [...] zł.

Uzasadnienie

I SA/Kr 302/06

UZASADNIENIE

W wyniku kontroli podatkowej przeprowadzonej w Przedsiębiorstwie "A" J. G., T. G., M. G. spółka jawna w Z. przez Urząd Kontroli Skarbowej w K. w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za 2002 i 2003 rok stwierdzono, że spółka uwzględniła w deklaracjach VAT-7 za miesiące lipiec, sierpień, wrzesień, październik i listopad 2003 roku podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych przez firmę S. i S. S.S. i L. J. S., [...]. W ocenie organu faktury te nie dokumentowały rzeczywistych transakcji gospodarczych.

Ustalenia tego dokonano na podstawie materiałów dowodowych włączonych do postępowania na podstawie art. 181 Ordynacji podatkowej z akt postępowania podatkowego prowadzonego w sprawie podatnika J. S. przez Urząd Skarbowy. W jego dokumentacji podatkowo-księgowej nie zaewidencjonowano bowiem żadnych transakcji pomiędzy firmą J. S. a spółką "A" a nadto według zeznań właściciela firmy złożonych we własnym postępowaniu podatkowym faktury w istocie były wystawiane lecz nie dokumentowały faktycznej sprzedaży towarów. Za ich wystawienie J. S. otrzymywać miał każdorazowo 50% podatku należnego wynikającego z danej faktury a numeracja faktur była zmyślona, ich kopie J. S. niszczył, nie ujawniając ich we własnej ewidencji podatkowej. Zdaniem organów podatkowych dowody zaoferowane przez spółkę "A" nie były wskazywały na okoliczności przeciwne a raczej potwierdzały ustalenia organów kontrolnych.