Wyrok WSA w Krakowie z dnia 13 listopada 2007 r., sygn. II SA/Kr 700/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Szkodzińska Sędziowie WSA Barbara Pasternak (spr.) WSA Aldona Gąsecka-Duda Protokolant Edyta Domagalska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 listopada 2007 r. sprawy ze skargi Z.U. na decyzję Wojewody [ ] w przedmiocie odmowy ustalenia i wypłaty odszkodowania skargę oddala.

Starosta Powiatu G. decyzją z dnia ..........2005r. znak: .........wydaną na podstawie art. 128 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2000r. Nr 46, póz. 543 z późn. zm.), art. 104 kpa, w związku z decyzją Wojewody ................z dnia ..........2004 r. ...........uchylającą decyzję Starosty G. z dnia ..............2004r. o odmowie wypłaty odszkodowania z tytułu zmniejszenia wartości nieruchomości z wniosku Z.U. i przekazującą sprawę do ponownego rozpatrzenia przez organ l instancji, odmówił ustalenia i wypłaty odszkodowania z tytułu zmniejszenia wartości nieruchomości położonej w G. ...........

W uzasadnieniu organ l instancji podał, że w dniu .........2003r. ZU. zwrócił się do Starosty Powiatu G. z wnioskiem o wypłatę odszkodowania w kwocie 80.000,00 zł z tytułu zmniejszenia wartości nieruchomości położonej w G. .........spowodowanej budową kanalizacji sanitarnej, deszczowej oraz magistrali CO, powołując się na przepis art. 128 ust. 4 w związku z związku z art. 124 oraz art. 129 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami.

Organ l instancji wskazał, że przedmiotowe inwestycje realizowane były na nieruchomości wnioskodawcy w latach 1987 - 1993, pod rządami obowiązującej wówczas ustawy z dnia 29 kwietnia 1985r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości (Dz. U. Nr 22, póz. 99 z późn. zm.). Zgodnie z przepisami tej ustawy, a w szczególności art.75, 79 i 80 - zezwolenie na zakładanie i przeprowadzanie na nieruchomości, zgodnie z decyzją o lokalizacji inwestycji m.in. urządzeń do przesyłania płynów, pary, gazów wydawało się tylko wówczas, gdy właściciel nie wyrażał zgody na ich założenie, zaś właścicielowi nieruchomości przysługiwało od jednostki, której udostępniono nieruchomość, odszkodowanie za poniesione straty wyrządzone na skutek jej zajęcia. W przypadku braku porozumienia stron odszkodowanie ustalał terenowy organ administracji państwowej.