Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 3 października 2007 r., sygn. III SA/Wr 245/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogumiła Kalinowska, Sędziowie Sędzia WSA Marcin Miemiec (sprawozdawca), Sędzia WSA Jerzy Strzebińczyk, Protokolant Paulina Rosiak, po rozpoznaniu w Wydziale III na rozprawie w dniu 3 października 2007 sprawy ze skargi A.P. na decyzję Inspektora Sanitarnego we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] nr [...] Wojewódzki Inspektor Sanitarny we W., na podstawie art.12 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (tekst jedn. Dz.U. z 2006 r. Nr 122, poz. 851, ze zm.), § 10 ust. 1 i 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz.U. Nr 65, poz. 294 ze zm.), w związku z § 10 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz.U. Nr 132, poz. 1115) oraz art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania A. P. od decyzji Powiatowego Inspektora Sanitarnego w G. z dnia [...] nr [...], znak [...], o braku postaw do stwierdzenia choroby zawodowej - ubytku słuchu spowodowanego hałasem (poz. 15) u A. P., utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu decyzji organ II instancji przedstawił dotychczasowy przebieg postępowania. Podał, że A. P. pracował w latach [...] w różnych zakładach pracy w narażeniu na hałas przekraczający dopuszczalne wartości. Organ I instancji w oparciu o te orzeczenia lekarskie decyzją z dnia [...] nr [...], znak [...] stwierdził, że brak jest podstaw do uznania u strony choroby zawodowej wymienionej w poz. 15 Wykazu. Organ II instancji utrzymał tę decyzję w mocy. W konkluzji uzasadnienia decyzji organ II instancji podniósł, że odwołujący się był leczony na chorobę Meniere''a. Uszkodzenie słuchu z powodu narażenia na hałas jest inne niż w chorobie Meniere''a, gdyż powoduje zanik komórek rzęskowych w organie Coriego. Organ II instancji powołał się na orzeczenie lekarskie II instancji, gdzie wykazano, że próba nadprożowa, próba SISI osiąga niskie wartości. Wyklucza to lokalizację ślimakową ubytku słuchu, typową dla przewlekłego urazu akustycznego. Nie kwestionując narażenia zawodowego odwołującego się na ponadnormatywny hałas, organ II instancji stwierdził jednak, że sam fakt pracy w narażeniu na czynnik szkodliwy nie wystarcza do stwierdzenia choroby zawodowej.