Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 16 padziernika 2007 r., sygn. I SA/Po 1023/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Katarzyna Wolna - Kubicka (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Maria Skwierzyńska Asesor sądowy WSA Maciej Jaśniewicz Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Ratajczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 września 2007r. sprawy ze skargi K. S. R. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące listopad i grudzień 2004r. oddala skargę /-/ M. Jaśniewicz /-/ K. Wolna-Kubicka /-/ M. Skwierzyńska

Uzasadnienie

Decyzją z [...], nr [...], po przeprowadzeniu postępowania kontrolnego, Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej określił spółce cywilnej A z siedzibą w M., zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za listopad 2004r. w wysokości [...] , zaś za grudzień 2004r. kwotę do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy w wysokości [...] . Ustalono również dodatkowe zobowiązanie w podatku od towarów i usług za listopad 2004r. w wysokości [...] oraz za grudzień 2004r. w wysokości [...]. W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że za badany okres spółka cywilna A posiadała w zbiorze dokumentów faktury zakupu oleju napędowego wystawione przez Przedsiębiorstwo Wielobranżowe B, w łącznej wartości [...] i podatku od towarów i usług w wysokości [...]. Przesłuchany w charakterze strony K. S. oświadczył, że kontakt handlowy z firmą B został nawiązany poprzez przedstawiciela powyższej firmy, który zaproponował spółce ofertę handlową, nie zawierano żadnej pisemnej umowy, paliwo zamawiane było u przedstawiciela handlowego telefonicznie i strona nie pamięta numeru telefonu. Firma B sama dostarczała paliwo, jednak strona nie pamiętała, czy oznakowanym samochodem firmowym, z każdą dostawą paliwa dostarczana była faktura VAT, z której wynikała ilość dostarczanego paliwa. Zapłata odbywała się w formie gotówkowej, którą K. S. osobiście przekazywał kierowcom przewożącym paliwo, nie sprawdzając, czy mieli stosowne upoważnienia do odbioru gotówki. W oparciu o powyższe zeznania strony, organ pierwszej instancji wykazał, że nie jest możliwe przeprowadzenie dowodów w postaci przesłuchań w charakterze świadków: przedstawiciela handlowego firmy oraz kierowców przewożących paliwo. Z powyższych zeznań wynika także, jak wskazano, że nie udowodniono okoliczności, iż transakcje z firmą B faktycznie miały miejsce. Nie przedstawiono także dokumentów takich, jak: dowody kasowe KW, dowody magazynowe Wz, Pz.