Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 12 października 2012 r., sygn. I SA/Po 596/12

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maciej Jaśniewicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Wolna-Kubicka Sędzia WSA Katarzyna Nikodem Protokolant st. sekr. sąd. Agnieszka Ratajczak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 04 października 2012 r. sprawy ze skargi [...] na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do lipca, za wrzesień i październik 2005 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej decyzją z dnia [...] określił M U kwoty zobowiązań w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2005r. W uzasadnieniu wskazał, że MU w [...] prowadził działalność gospodarczą w zakresie świadczenia usług transportowych. W trakcie prowadzonego postępowania kontrolnego organ stwierdził, że podatnik obniżył podatek należny o podatek naliczony wynikający z faktur VAT wystawionych przez A GK, dokumentujących zakup oleju napędowego. Łączna wartość zakupów oleju napędowego udokumentowana ww. dokumentami w kontrolowanym okresie wyniosła netto [...], podatek VAT [...]. Organ I instancji ustalił, że GK nie był sprzedawcą oleju napędowego na rzecz podatnika, a faktury dokumentują czynności, które nie zostały dokonane.

Po rozpatrzeniu odwołania Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia [...] uchylił zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji w celu przeprowadzenia postępowania dowodowego w znacznej części. W uzasadnieniu stwierdził, że organy podatkowe nie mogą poprzestać na ustaleniu, że faktura nie odzwierciedla rzeczywistego przebiegu zdarzeń gospodarczych. Konieczne jest zbadanie, czy z ogółu obiektywnych okoliczności wynika, że podatnik nabywając towar przynajmniej mógł przewidywać, że transakcja stanowi nadużycie prawa. Przy ponownym rozpatrywaniu sprawy organ I instancji winien ustalić, czy podatnik faktycznie nabywał paliwo, a jeśli tak, to czy nabywając towar mógł przewidywać, że uczestniczy w transakcji wykorzystanej do popełnienia oszustwa w podatku od towarów i usług. Wskazał, że organ I instancji winien rozważyć zasadność przesłuchania GK w charakterze świadka. Ponadto winien także rozważyć zasadność zidentyfikowania osoby "Pana A" i W oraz ich przesłuchania w charakterze świadków na okoliczność kontaktów gospodarczych pomiędzy firmą podatnika a GK.