Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 4 października 2007 r., sygn. II SA/Gl 261/07

W sprawie nakazania rozbiórki obiektu budowlanego orzeczonej na podstawie art. 48 Prawa budowlanego w brzmieniu obowiązującym przed wejściem w życie ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o zmianie ustawy - Prawo budowlane oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 80, poz 718 ze zm.) nie ma miejsca na uznanie administarcyjne i stąd tryb przewidziany w art. 154 k.p.a. nie może slużyć uchyleniu lub zmianie takiej decyzji.

Teza urzędowa

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Włodzimierz Kubik ( spr. ) Sędziowie Sędzia WSA Iwona Bogucka Sędzia WSA Taniewska-Banacka Protokolant sekr. sąd. Elwira Massel po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 października 2007 r. sprawy ze skargi J.S. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia (...) r. nr (...) w przedmiocie odmowy zmiany decyzji w sprawie rozbiórki obiektu budowlanego oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w W. (dalej PINB) odmówił zmiany w trybie art. 154 k.p.a. swojej decyzji ostatecznej z dnia [...] r. znak: [...]. Przedmiotową decyzją ostateczną PINB nakazał J. S. w oparciu o art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (w ówczesnym brzmieniu - Dz. U. z 2000 r. Nr 106, poz. 1126 ze zm.) rozbiórkę budynku sali przyjęć okolicznościowych zlokalizowanego na działce nr [...] w G. Z uzasadnienia orzeczenia wynika, że organ nadzoru budowlanego I instancji wszczął postępowanie w związku z wystąpieniem inwestora, który w piśmie z dnia [...] r. wnioskował o zmianę w trybie art. 154 k.p.a. opisanej decyzji. Możliwość zmiany orzeczenia nakazującego rozbiórkę opisanego obiektu wnioskodawca upatrywał w nowelizacji przepisów Prawa budowlanego w zakresie dopuszczającym możliwość legalizacji samowolnie wzniesionego obiektu budowlanego, a także z dużymi nakładami finansowymi poniesionymi na jego realizację. Organ I instancji uzasadniając swoje stanowisko wskazał, że zmiana przepisów, jaka nastąpiła już po wydaniu decyzji nie może stanowić przesłanki uzasadniającej zmianę lub uchylenie ostatecznej decyzji. Wydanie bowiem nakazu rozbiórki w stanie prawnym istniejącym w dniu orzekania było obligatoryjne, co powoduje niedopuszczalność odstąpienia od orzeczonej rozbiórki. PINB wskazał także, że realizacja każdej inwestycji pociąga za sobą konieczność poniesienia określonych nakładów, a ustawodawca regulując sprawy samowoli budowlanych nie przewidział w uprzednim stanie prawnym możliwości ich legalizacji z uwagi na wysokość poniesionych nakładów.