Wyrok WSA w Warszawie z dnia 23 sierpnia 2007 r., sygn. III SA/Wa 1117/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Kleiber (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Ewa Radziszewska-Krupa, Asesor WSA Hieronim Sęk, Protokolant Urszula Hoduń, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 sierpnia 2007 r. sprawy ze skargi D. z siedzibą w N. na decyzję Ministra Finansów z dnia ... marca 2007 r. nr ... w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzające ją postanowienie Ministra Finansów z dnia ... lutego 2007 r. nr ..., 2) stwierdza, że uchylone decyzja oraz postanowienie nie mogą być wykonane w całości, 3) zasądza od Ministra Finansów na rzecz D. z siedzibą w N. kwotę 440zł (słownie: czterysta czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Pismem z dnia [...]r. D. dalej jako Bank , na podstawie art. 14e § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. Nr 137, poz. 926 ze zm.), dalej jako Ordynacja, zwrócił się do Ministra Finansów z prośbą o udzielenie pisemnej interpretacji, co do sposobu i zakresu zastosowania prawa podatkowego, w szczególności art. 11 ust. 3 pkt e umowy zawartej między Rzeczpospolitą Polską a Republiką Federalną Niemiec w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od majątku z 14 maja 2003 r. (Dz.U. z 2005 r. Nr 12, poz. 90) dalej jako umowa w przedmiocie opodatkowania odsetek otrzymywanych przez Bank z tytułu obligacji emitowanych przez Skarb Państwa. W uzasadnieniu wniosku Bank poinformował, że niezależnie od działalności bankowej w Niemczech, prowadzi on działalność inwestycyjną w Polsce, nabywając obligacje Skarbu Państwa emitowane na rynku polskim. Obligacje nabywane przez Bank, generujące odsetki, których opodatkowanie jest przedmiotem wniosku, nie są emitowane na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z 7 września 1999 r. w sprawie warunków emitowania obligacji skarbowych oferowanych na rynkach zagranicznych (Dz.U. Nr 75, poz. 845) dalej jako rozporządzenie, lecz na podstawie ustawy z 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz.U. z 2005 r. Nr 249, poz. 2104) dalej jako ufp, na podstawie każdorazowej ustawy budżetowej oraz na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z 26 kwietnia 1999 r. w sprawie warunków emitowania obligacji skarbowych oferowanych na przetargach (Dz.U. Nr 38, poz. 368). Proces emisji obligacji oraz ich nabywania przez Bank został zorganizowany w ten sposób, że obligacje nabywane przez Bank pozostają zapisane na rachunku polskiego banku depozytariusza dalej jako Depozytariusz który prowadzi subkonto dla obligacji obejmowanych przez Bank. W momencie płatności odsetek przez Skarb Państwa, depozytariusz, pośrednicząc w rozliczeniach pomiędzy Skarbem Państwa, a Bankiem, wypłaca na rzecz Banku, odsetki uiszczane przez Skarb Państwa. W ocenie wnioskodawcy wypłata na rzecz Banku odsetek od wskazanych powyżej obligacji Skarbu Państwa, w przedstawionym stanie faktycznym, nie będzie, zgodnie z art. 11 ust. 3 pkt e umowy, podlegała opodatkowaniu podatkiem "u źródła" w Polsce. Zdaniem Banku obligacje Skarbu Państwa nie są emitowane na podstawie rozporządzenia Ministra Finansów z 7 września 1999 r., zatem w konsekwencji do płatności odsetkowych dokonywanych w związku z tymi obligacjami nie znajdzie zastosowania § 1 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z 7 marca 2002 r. w sprawie zaniechania poboru podatku dochodowego od niektórych dochodów nierezydentów (Dz. U. Nr 19 poz.191). Z tego powodu, według strony, o braku konieczności opodatkowania odsetek wypacanych na rzecz Banku powinny zadecydować postanowienia umowy Niemcy-Polska, a zastosowanie tej umowy jest możliwe tylko w sytuacji przedstawienia przez Bank dla Depozytariusza certyfikatu niemieckiej rezydencji podatkowej. Zgodnie z art. 11 ust. 3 pkt e umowy, odsetki będą opodatkowane tylko w państwie, w którym odbiorca odsetek ma siedzibę (w tej sprawie Niemcy), jeżeli są one wypłacane w związku z jakąkolwiek pożyczka udzieloną przez bank. Zdaniem strony wystarczającym dla zastosowania zwolnienia wskazanego w art. 11 ust. 3 pkt 3 umowy jest to, aby czynność mająca za przedmiot określoną sumę pieniężna spełniała warunki określone w art. 720 kodeksu cywilnego, co do przeniesienia określonej kwoty pieniężnej na własność kapitałobiorcy oraz co do konieczności zwrotu tej samej ilości pieniędzy nie musi natomiast, w sposób ścisły, stanowić umowy pożyczki zawartej na podstawie tego przepisu. Zdaniem strony pogląd ten podziela Minister Finansów (por. pismo z 3 stycznia 2005r. Nr [...]) oraz doktryna (por. Piotr Kochański, "Polskie Prawo o obligacjach", Samorząd Terytorialny, Nr 3 z 1995 r.; A. Wacławik, F. Zoll, "O zasadzie numerus clausus wierzycielskich papierów wartościowych, Transformacja Prawa Prywatnego, nr. 1 z 2003 r.; A. Witosz, "Kapitałowa spółka handlowa jako emitent obligacji a procesy restrukturyzacyjne spółek", Prawo Spółek", n 7/8 z 2002 r. Bank zwrócił uwagę na to, że umowa Polska/Niemcy posługuje się "szeroka definicją odsetek", zgodnie z którą termin ten oznacza wszelkiego rodzaju wynagrodzenie wypłacane z tytułu pożyczonych środków pieniężnych. Umowa Niemcy/Polska określa zatem odsetki jako wszelkiego rodzaju dochody, także z obligacji, które są zrównane z dochodami z pożyczek. Strona przytoczyła ponadto pogląd Izby Skarbowej w W. zawarty w piśmie ... października 2005r. [...].