Orzeczenie
Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 16 stycznia 2007 r., sygn. II SA/Sz 1180/06
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Jankowski Sędziowie: Sędzia NSA Iwona Tomaszewska ( spr.) Asesor WSA Arkadiusz Windak Protokolant Aneta Kukla po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 stycznia 2007r. sprawy ze skargi Gminy na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody z dnia [...]r. Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności uchwały [...] Rady Gminy w [...] z dnia [...]r. w sprawie zasad wyłapywania i postępowania ze zwierzętami bezdomnymi na obszarze Gminy [...] o d d a l a skargę
Uzasadnienie
Rada Gminy w [...] w dniu [...]r., na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591, ze zm.), art. 11 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (t.j. Dz. U. z 2003 r. Nr 106, poz. 1002, ze zm.) oraz rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 26 sierpnia 1998 r. w sprawie zasad
i warunków wyłapywania bezdomnych zwierząt (Dz. U. Nr 116, poz. 753, zwanego dalej rozporządzeniem), podjęła uchwałę Nr [...]- w sprawie zasad wyłapywania i postępowania ze zwierzętami bezdomnymi na obszarze Gminy [...].
Wojewoda [...] rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia
[...]r. Nr [...]- stwierdził nieważność powyższej uchwały.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ stwierdził, że przedmiotowa uchwała podjęta została z istotnym naruszeniem prawa, tj. wbrew przewidzianemu w art. 11 ust. 3 ustawy o ochronie zwierząt obowiązkowi uprzedniego uzyskania wymaganej prawem opinii upoważnionego przedstawiciela organizacji społecznej, której statutowym celem działania jest ochrona zwierząt. Zdaniem organu nadzoru, uchwała ta została ponadto podjęta z naruszeniem § 121 ust. 2 w związku
z § 141 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r.
w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" (Dz. U. z 2002 r. Nr 100, poz. 908), w myśl których, gdy upoważnienie ustawowe wyrażone jest w kilku przepisach, jako podstawę prawną przytacza się przepis, który wskazuje organ upoważniony do jego wydania oraz zakreśla zakres spraw przekazanych do uregulowania, wobec czego zbędnym było przytoczenie w podstawie prawnej uchwały, art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym. W kwestii wadliwości podstawy prawnej uchwały organ zarzucił także, że wskazano w niej rozporządzenie w sprawie zasad
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right