Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 15 grudnia 2006 r., sygn. I SA/Wr 1565/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Danuta Mróz Sędziowie: Sędzia WSA Zbigniew Łoboda Asesor WSA Ewa Kamieniecka - sprawozdawca Protokolant: Marta Pająkiewicz po rozpoznaniu w dniu 15 grudnia 2006 r. sprawy ze skargi A Spółka z o. o. w L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za 2001 r. oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu zaliczek za marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień 2001 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej we W. uchylił w części decyzję Naczelnika Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego we W. z dnia [...]r. nr [...] i określił A Spółka z o. o. w L. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2001 r. w kwocie [...] oraz odsetki za zwłokę od zaległości z tytułu zaliczek na podatek dochodowy za okres marzec - sierpień 2001 r. w kwocie [...].

Organy podatkowe zakwestionowały jako koszt uzyskania przychodów kwotę "kar umownych" w wysokości [...], wypłaconych przez Spółkę pracownikom, ponieważ wypłata ta stanowiła wykonanie zobowiązań udziałowca Spółki, tj. B S. A. w T., wynikających z umowy sprzedaży udziałów A , zawartej w dniu [...] pomiędzy Skarbem Państwa Rzeczypospolitej Polskiej jako sprzedającym a Przedsiębiorstwem B w T. jako kupującym. Zgodnie z art. 5 § 2 ust. 1 pkt 1 kupujący zobowiązał do podwyższenia pracownikom Spółki wynagrodzeń w pierwszym i w drugim roku obrachunkowym od dnia podpisania umowy. Natomiast zgodnie z art. 7 § 2 ust. 2 umowy w przypadku nie wywiązania się z powyższego zobowiązania kupujący zapłaci na rzecz każdego pracownika karę umowną, stanowiąca 100 % kwoty wynagrodzenia, o które kupujący winien podwyższyć płacę danemu pracownikowi. W związku z niezrealizowaniem postanowień wynikających z art. 5 § 2 ust. 1 pkt 1 umowy kupujący zobowiązany był do wypłaty pracownikom A kar umownych, o których mowa w art. 7 § 2 ust. 2 umowy. To więc na kupującym B S. A., a nie na A jako pracodawcy ciążył obowiązek poniesienia wydatków z tytułu wypłaty kar na rzecz pracowników A wynikających z umowy. W rezultacie w dniu [...] doszło do podpisania przez A i B S. A. z większością uprawnionych pracowników porozumień, w których do wypłaty indywidualnie uzgodnionych kar zobowiązał się A . W stosunku do pozostałych pracowników Sąd Rejonowy w L. IV Wydział Pracy uznał B S. A. za stronę zobowiązaną do wypłaty kar. Wobec powyższego nie można mieć wątpliwości, że tylko B był zobowiązany do wypłaty kar umownych na rzecz pracowników A . Gdyby obowiązek wypłaty kar ciążył na Spółce B z tytułu bycia pracodawcą, to nie byłoby potrzebne przejmowanie zobowiązań od B S. A. i powoływanie się na brak sprzeciwu ze strony Skarbu Państwa.