Wyrok WSA w Kielcach z dnia 20 grudnia 2006 r., sygn. II SA/Ke 586/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Beata Ziomek, Sędziowie Sędzia WSA Dorota Pędziwilk -Moskal (spr.), Asesor WSA Jacek Kuza, Protokolant Asystent sędziego Dorota Pawlicka, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 20 grudnia 2006 r. sprawy ze skargi S.K. i S. K. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie odmowy nałożenia obowiązku wykonania czynności oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] na podstawie art. 51 ust. 1 pkt 2, 81 ust. 1 pkt 2 i art. 83 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane, Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego odmówił nałożenia obowiązku wykonania określonych czynności na A. i E. R., w celu doprowadzenia do stanu zgodnego z przepisami wybudowanego budynku mieszkalnego położonego na działce w miejscowości P., gmina L. Organ ustalił, że przedmiotowy budynek został wybudowany w latach 1974-1975 na podstawie pozwolenia na budowę. W trakcie realizacji inwestor odstąpił od warunków pozwolenia, zmieniając lokalizację budynku i jego gabaryty, jednak nie naruszył przez to obowiązujących wówczas przepisów ( a konkretnie zarządzenia Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 29 czerwca 1966 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać obiekty budowlane budownictwa powszechnego), a tym samym brak jest podstaw do nakazania zmian i przeróbek doprowadzających do stanu zgodnego z tym przepisami. Rozpoznając odwołanie od tego rozstrzygnięcia wniesione przez S. i S. małżonków K. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia organ II instancji podniósł, że odstąpienie przez inwestora od warunków udzielonego pozwolenia na budowę polegało na dobudowaniu od strony zachodniej ganku, w wyniku czego całkowite wymiary budynku wynoszą 14m x 9,90m, zamiast projektowanych 11,95m x 9,55m oraz usytuowaniu go w odległości 0,5 m od granicy wschodniej, zamiast bezpośrednio przy tej granicy. Nie naruszone zostały jednak przepisy obowiązujące w dacie budowy. Przepis § 20 ust. 14 zarządzenia z 1966 r., powoływanego już przez organ I-szej instancji określał, że w razie, gdy wymaga tego prawidłowa zabudowa sąsiadujących ze sobą nieruchomości i zachowane zostaną obowiązujące odległości pomiędzy budynkami, właściwy organ nadzoru budowlanego może zezwolić na usytuowanie budynków na granicy nieruchomości albo w odległości 1 m. od granicy. Dlatego odmowa nałożenia obowiązków jest zasadna, gdyż odstępstwa od projektu nie naruszają przepisów, o jakich mowa wyżej. Odpowiadając na zarzuty zawarte w odwołaniu organ podniósł, że nie można potwierdzić, aby inwestor nie zachował odległości przedmiotowego budynku od ulicy, która została zachowana - co wynika z porównania szkicu sytuacyjnego stanowiącego załącznik do decyzji o pozwoleniu na budowę oraz stanu obecnego. Usytuowanie zaś obiektu w odległości 0,5 m. od granicy ze skarżącymi w niczym nie pogarsza użytkowania ich działki. Sprawa planowanej przez inwestora nadbudowy tego budynku nie jest natomiast przedmiotem niniejszego postępowania.