Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 28 listopada 2006 r., sygn. I SA/Wr 831/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym Przewodniczący Sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz Sędziowie NSA Halina Betta Asesor WSA Katarzyna Borońska (sprawozdawca) Protokolant Agnieszka Mazurek po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 28 listopada 2006 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. w P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodka Zamiejscowego w L. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób prawnych za 2004 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. orzeka, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu; III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we W. na rzecz skarżącej kwotę 3.307 zł (trzy tysiące trzysta siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Przedmiotem zaskarżenia jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. - Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia [...] nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. z dnia [...] Nr [...] określającą wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2004 r. w kwocie [...].

Jak wynika z decyzji organu I instancji, po przeprowadzeniu postępowania kontrolnego stwierdzono, że w II, III i IV kwartale 2004 r. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością A z siedzibą w P. zaliczyła w poczet kosztów uzyskania przychodów wydatki na nabycie usług marketingowych oraz geodezyjno-kartograficznych w firmie B , który prowadził działalność gospodarczą pod nazwą B. Wydatki te udokumentowano siedmioma fakturami VAT na łączną wartość [...] netto oraz podatek VAT w kwocie [...]. Spółka obniżyła podatek należny o podatek naliczony wynikający z wystawionych faktur VAT o następujące kwoty: za II kwartał 2004 r. o kwotę [...], za III kwartał o kwotę w wysokości [...], a za IV kwartał o kwotę w wysokości [...].

Skarżąca spółka (działająca wówczas pod firmą A Sp. z o.o. w P.) zawarła z B umowę na wykonanie działań marketingowo-konsultingowych wspomagających osiągnięcia zamierzonych celów w procesie inwestycyjnym dla zadania Zakład Produkcyjny firmy E w Polkowicach oraz nadzór nad przepływem dokumentów w firmie D i E, określając wartość przedmiotu umowy na [...]. Na podstawie tej umowy spółka zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów wydatki wynikające z faktur: nr [...] z dnia [...] na kwotę netto [...], nr [...] z dnia [...] na kwotę netto [...], nr [...] z dnia [...] na kwotę netto [...]. Wg oświadczeń prezesa skarżącej nabycie od B usług marketingowo - konsultingowych zaowocowało podpisaniem w dniu [...] umowy pomiędzy skarżącą a Spółką z o.o. D Oddział w Polsce, której przedmiotem było wykonanie na budowie obiektu E w P. określonych prac. Jak wskazywał organ, usługi marketingowe w tym zakresie sprowadzały się do otrzymania od B numeru telefonu do menedżera projektu D. Innym efektem działania B było zwarcie przez skarżącą spółkę w dniu [...] umowy z F Sp. z o.o. z siedzibą we W. Przedmiotem tej umowy była koordynacja działań uzgodnionych w procesie inwestycyjnym dla zadania: Zakład E w P. Wykonywanie czynności związanych z tą umową spowodowało ścisłą współpracę z pracownikami firmy D, co w konsekwencji miało wpływ na zawarcie umowy ze Spółką z o.o. D - Oddział w Polsce. W celu zweryfikowania prawidłowości uznania za koszty uzyskania przychodów wyżej wskazanych wydatków organ I instancji przeprowadził postępowanie wyjaśniające, w ramach którego dokonał dwukrotnego przesłuchania w charakterze świadka B - ([...] i z [...]) oraz - w charakterze strony - R. A., prezesa zarządu spółki - ([...]). Na tej m.in. podstawie organ uznał, że strona nie wykazała, że usługi B zostały rzeczywiście wykonane na rzecz spółki. Jak wskazywał organ, wykonanie umowy wg świadka polegało na spotkaniach zleceniobiorcy z osobami zatrudnionymi w firmie D , które nie miały bezpośredniego wpływu na dokonanie wyboru firm biorących udział w zadaniu inwestycyjnym Zakład E w P. F. S. nie potrafił wskazać dat i miejsc, w których miały odbywać się rozmowy. Nie posiadał też żadnych dowodów potwierdzających fakt odbycia spotkań, chociaż oświadczył, iż koszty tych spotkań, tj. koszty konsumpcji, rachunki za hotele, częściowo pokrywał sam, a częściowo pokrywała skarżąca spółka. Poniesionymi przez siebie wydatkami nie obciążał kosztów działalności firmy B, pod którą działał. F. S. nie podał imion i nazwisk osób, z którymi rozmawiał w sprawie skarżącej spółki i oświadczył, że w jej sprawie nie prowadził negocjacji, ani też nie przedstawiał jej oferty w postaci dokumentu. Mówił tylko "różne pochlebne rzeczy" o skarżącej, udzielał informacji na temat świadczonych przez nią usług i ich jakości. Nie potrafił jednocześnie dokładnie określić zakresu wykonanych przez siebie usług na rzecz skarżącej, które dokumentowały faktury VAT. F. S. zeznał również, że posiada wykształcenie średnie gastronomiczne i że w 2004 r. był zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy w firmie G w L. na stanowisku menedżera do spraw cateringu, a usługi na rzecz skarżącej spółki wykonywał w godzinach popołudniowych, w wolne soboty i święta. Dowodów na wykonanie spornych usług przez F. S. nie dostarczyły też, zdaniem organu wyjaśnienia Prezesa Zarządu A sp. z o.o. R. A.