Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 12 lipca 2006 r., sygn. II SA/Bd 448/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Wojciech Jarzembski (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Renata Owczarzak Asesor WSA Grzegorz Saniewski Protokolant Justyna Straka po rozpoznaniu w II Wydziale na rozprawie w dniu12 lipca 2006r. sprawy ze skargi Marii i Mirosława L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w T. z dnia [...] 2006 r. Nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją nr [...] z [...] 2005 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w T. uchyliło zaskarżoną decyzję Prezydenta Miasta T. z [...] 2005 r., nr [...] odmawiającą ustalenia warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie stacji paliw wraz z infrastruktura towarzyszącą na terenie położonym przy ul. [...] w T. (działki geodezyjne nr [...] oraz część działek geodezyjnych nr [...]) oraz umarzającą postępowanie administracyjne w sprawie ustalenia warunków zabudowy dla przedmiotowej inwestycji w części położonej na terenie znajdującym się w granicach obszaru objętego obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego (działki nr [...] oraz część działek nr [...]). Organ odwoławczy wskazał, iż przedmiotem decyzji o warunkach zabudowy jest rozstrzygnięcie o zgodności konkretnego zamierzenia z obowiązującymi w tym zakresie przepisami, a w trakcie postępowania, ocenie zgodności z prawem i wydaniu w następstwie tego pozytywnej lub negatywnej decyzji, powinno podlegać całe zamierzenie w zakresie określonym w złożonym wniosku. Jeżeli bowiem zamierzenie zainteresowanego zostało skonkretyzowane w jego wniosku, to i rozstrzygnięcie nie może pozostawać bez związku z zakresem tego zamierzenia. Brak jest podstaw do rozstrzygania o dopuszczalności realizacji poszczególnych części wnioskowanej inwestycji, lokalizowanych na różnych terenach.

W wyniku ponownego rozpatrzenia wniosku zainteresowanego, działająca z upoważnienia Prezydenta Miasta T., Kierownik Referatu Architektury i Urbanistyki Urzędu Miasta T. decyzją z dnia [...] 2006 r., znak: [...] odmówiła ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla wnioskowanej stacji paliw. Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie organ I instancji wskazał, że zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. z 2003 r., Nr 164, poz. 1588), wyznaczył wokół nieruchomości, której dotyczy wniosek o ustalenie warunków zabudowy, obszar analizowany i przeprowadził analizę funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu w zakresie warunków wymienionych w art. 61 ust. 1 - 5 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r., Nr 80, poz. 717 z późno zm.). Przeprowadzona analiza wykazała, że wnioskowany obiekt nie spełnia warunku określonego wart. 61 ust. 1 pkt 1 w/w ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, wymagającego aby nowa zabudowa stanowiła kontynuację funkcji zagospodarowania działek sąsiednich. Na działkach sąsiednich dostępnych z tej samej drogi publicznej zlokalizowane są dwukondygnacyjne budynki mieszkalne jednorodzinne, tworzące regularną zabudowę w odległości 7 - 9 m od krawędzi ul. [...]. W obszarze analizowanym występują również nieuciążliwe usługi, stanowiące uzupełnienie podstawowej funkcji mieszkaniowej terenu. Wnioskowana stacja paliw stanowi usługę uciążliwą i zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 35 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2004 r. w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych uwarunkowań związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięcia do sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko (Dz.U. z 2004 r., Nr 257, poz. 2573 późno zm.), zaliczona jest do kategorii przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko. Usytuowanie stacji paliw w bliskim sąsiedztwie zabudowy mieszkaniowej oraz wzmożony ruch pojazdów wpłynęłyby negatywnie na warunki życia okolicznych mieszkańców. Organ I instancji wskazał również, że w trakcie postępowania administracyjnego protest przeciwko lokalizacji stacji w bezpośrednim sąsiedztwie domów jednorodzinnych wnieśli ich mieszkańcy, będący stronami postępowania w sprawie ustalenia warunków zabudowy.