Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 13 grudnia 2005 r., sygn. I SA/Wr 236/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Maria Tkacz - Rutkowska Sędziowie: Sędzia WSA - Ludmiła Jajkiewicz Asesor WSA - Dagmara Dominik (sprawozdawca) Protokolant: Aleksandra Madej po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 grudnia 2005 r. sprawy ze skargi M. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za październik i listopad 1998 r.: oddala skargę

Uzasadnienie

Przedmiotem zaskarżenia jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] Nr [...] uchylająca, decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej we W. z dnia [...] nr [...] określającą zobowiązanie w podatku od towarów i usług za wrzesień 1998 r. w wysokości [...], za październik 1998 r. w wysokości [...] oraz za listopad 1998 r. w wysokości [...], w części określającej kwotę zobowiązania podatkowego za wrzesień 1998 r. i określająca kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do zwrotu na rachunek bankowy w wysokości [...] a w pozostałym zakresie utrzymująca decyzję organu pierwszej instancji w mocy. W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji stwierdzono, iż w 1998 r. M. W. prowadząc firmę P.P.H.U. A bezpodstawnie skorzystał z prawa pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony wykazany w fakturach, co do których ujawniono, iż część faktur dokumentujących zakup złomu od podmiotów: Obrót Metali B B. D.; Obrót Metalami C ; Przedsiębiorstwo Handlowo - Usługowe D R. P. nie potwierdza rzeczywistych transakcji. Jednocześnie stwierdzono, że niektóre faktury na zakup złomu od firm: Skup - Sprzedaż Złomu E oraz Przedsiębiorstwo Handlowo - Usługowe D R. P., nie są potwierdzone kopią u sprzedawcy oraz wielkości sprzedaży i podatku od towarów i usług wykazane w tych fakturach nie zostały przez ich wystawcę uwzględnione w deklaracjach dla podatku od towarów i usług VAT-7 lub deklaracje te jako dokumenty w sprawie nie zostały skutecznie złożone. Dokonano także innych ustaleń lecz z uwagi na to, iż nie są one przedmiotem sporu zostały one pominięte w uzasadnieniu. W toku przeprowadzonego postępowania kontrolnego stwierdzono, iż faktury adresowane na P.P.H.U. A zarówno te wskazane przez D. B. jako niewiarygodne pod względem materialnym, jak i te których materialna wiarygodność wynika z rozliczenia ilościowego przychodów i rozchodów złomu należącego do A. P. mogą zawierać pewne ilości złomu, których pochodzenie jest wiadome i legalne. Jednakże każda z tych faktur obarczona była w swej treści złomem nieznanego pochodzenia albo nie dostarczonym w ogóle do miejsca prowadzenia działalności przez P.P.H.U. A - R. , w jednym i drugim przypadku zawarty w cenie tego złomu naliczony podatek od towarów i usług nie został zadeklarowany i zapłacony. Powyższe potwierdzono dowodem z przesłuchania świadków - D. B. i A. P.. Mając na uwadze powyższe stwierdzono naruszenie § 54 ust. 4 pkt 5 lit. c) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 15 grudnia 1997 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 156, poz. 1024 ze zm. zwanego dalej "rozporządzeniem MF") wskazując na pozorne oświadczenie woli, powtarzane w każdym przypadku wystawienia i otrzymania faktury, przez strony - A. P. i D. B. jako sprzedających złom, którego nie posiadali i M. W. jako "kupującego" ten nieistniejący (bądź też niewiadomego pochodzenia) złom, co znalazło swoje odzwierciedlenie w fakturach wystawianych w 1998 r. Jednakże w odniesieniu do faktur wystawianych przez D. B. zakwestionowano podatek naliczony odnośnie poszczególnych pozycji widniejących na fakturach, co do których wyraźnie wskazał, które mają charakter fikcyjny. Natomiast w odniesieniu do faktur wystawianych przez R. P. stwierdzono, iż są fakturami nie odzwierciedlającymi rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, gdyż R. P. stwarzał jedynie pozory prowadzenia działalności gospodarczej, w rzeczywistości jej nie prowadził, wystawiał jedynie faktury VAT, nie miał pokrycia dokumentacyjnego na złom fakturowany dla P.P.H.U. A , od października 1998 r, nie uiszczał zobowiązań podatkowych, od grudnia 1998 r. nie składał deklaracji VAT-7. Z kolei brak adresu zameldowania potraktowano jako jeden z elementów unikania kontroli podatkowej podobnie jak pozorowanie miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w G. k/T.. W związku z powyższym zakwestionowano podatek naliczony z ww. faktur na podstawie § 54 ust. 4 pkt 5 lit. c) oraz § 54 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia MF. W odniesieniu do faktur VAT wystawianych przez B. S. stwierdzono, iż brak jest podstaw do odliczenia przez P.P.H.U. A podatku naliczonego z faktur wystawionych za okres [...] - [...] powołując się na § 54 ust. 4 pkt 2 rozporządzenia MF, gdyż stwierdzono brak kopii bądź duplikatów tych faktur u sprzedawców, niewiarygodność w sporządzeniu pierwotnie złożonych w dniu [...] deklaracji podatkowych VAT-7 za okres [...] - [...], bowiem miały one zostać odtworzone na podstawie dokumentacji będącej w posiadaniu M. W. - dokumentacja ta została jednak w dniu [...] . zabezpieczona w F we W.; deklaracje zostały złożone po przeprowadzeniu w dniu [...] kontroli w trybie art. 288a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. nr 137 poz. 926 ze zm. zwaną dalej "O.p.") w przedsiębiorstwie B. S. Stwierdzono także, że B. S. nie wypełniła obowiązków podatkowych, bowiem nie zadeklarowała i nie rozliczyła podatku od towarów i usług za miesiące od czerwca do grudnia 1998 r. w wymaganym przez ustawodawcę terminie. Jednocześnie przyznano prawo do odliczenia z tych faktur, z których wykazany podatek należny został uwzględniony w pierwotnie złożonych deklaracjach podatkowych VAT-7 za miesiące [...] - [...]