Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 27 czerwca 2005 r., sygn. I SA/Wr 3262/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Janusz Zubrzycki Sędziowie: Sędzia NSA Lidia Błystak (sprawozdawca) Asesor WSA Marek Olejnik Protokolant: Marta Kania Po rozpoznaniu w dniu 22 czerwca 2005 r. przy udziale sprawy ze skargi Przedsiębiorstwa Budowlano - Usługowego "A spółka z ograniczona odpowiedzialnością we W. na decyzję Izby Skarbowej we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 1998 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]Nr [...]Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej na podstawie art. 24 pkt. 1 ustawy z dnia 28.09.1991 r. o kontroli skarbowej (j. t. Dz. U. z 1999 r. Nr 54, poz. 572 ze zm.), art. 21 § 3 Ordynacji podatkowej, art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (jedn. t. Dz. U. z 1993 r. Nr 106, poz. 482 ze zm.), po ponownym rozpatrzeniu sprawy, określił Przedsiębiorstwu Budowlano - Usługowemu "A" spółka z ograniczoną odpowiedzialnością zobowiązanie w podatku dochodowym od osób prawnych za 1998 r. w wys. [...]. Organ I instancji w wyniku przeprowadzonego postępowania dokonał 1) korekty przychodów ze sprzedaży mieszkań w 1998 r. o kwotę [...]., wskazując na przepis art. 12 ust. 4 pkt. 1 ustawy i stwierdzając, że zaliczono do przychodów otrzymane zaliczki na poczet sprzedaży mieszkań w kwocie [...], podczas gdy należne przychody podlegające opodatkowaniu wyniosły kwotę [...]; 2) korekty kosztów uzyskania przychodów, które zostały zawyżone: a) o kwotę [...] z tytułu wydatków niezwiązanych z przychodem strony, b) o kwotę [...]. - na podstawie art. 15 ust. 1 i art. 9 ust. 1 ustawy dotyczących wydatków wynikających z faktur dokumentujących fikcyjne koszty. Strona wykazała jako przychody opodatkowane kwotę [...] tj. kwotę otrzymanych zaliczek na sprzedaż mieszkań przy ul. B., tymczasem wg aktów notarialnych przychody z tytułu sprzedaży mieszkań wyniosły kwotę [...]., a więc różnica [...]. stanowi zaniżenie przychodów z tego tytułu. Nieprawidłowo (zaniżając) rozliczyła strona koszty uzyskania przychodów z tytułu wydatków związanych z inwestycją realizowaną przy ul. B. nr [...], poniesionych w 1997 r., które strona w całości zaliczyła do kosztów 1997 r., tymczasem część tych kosztów w kwocie [...]związana była z uzyskanymi w 1998 r. przychodami ze sprzedaży mieszkań znajdujących się w tym budynku, w związku z czym należało kwotą tą obciążyć koszty 1998r.. W 1998 r. strona poniosła wydatki związane z inwestycją dotyczącą lokali w budynku przy ul. B. nr [...], które to prace zostały zakończone w tym roku i dokonano sprzedaży części mieszkań z tego budynku. Rzeczywisty koszt adaptacji budynku nr [...]wyniósł kwotę [...]- koszty związane z nabyciem budynku plus nakłady na adaptację [...] (po potrąceniu kwoty [...]wynikającej z faktur zakwestionowanych jako dokumentujących fikcyjne transakcje). W związku z tym, że w 1998 r. z tego budynku sprzedano 24 mieszkania, kwota wydatków (proporcjonalnie do powierzchni sprzedanych mieszkań), która winna obciążyć koszty 1998 r. wynosi kwotę [...]. Ostatecznie ustalił organ, że wynik na sprzedaży mieszkań został zaniżony o łączną kwotę [...] (stanowiącą sumę pozycji: zaniżenie przychodów ze sprzedaży mieszkań - [...], zaniżenie kosztów dot. lokali z budynku nr [...]- (-)[...]., zawyżenie kosztów dot. lokali z budynku nr [...]-[...].). Stwierdzono, że w 1998 r. zaliczono w koszty wydatki wynikające z faktury nr [...] z dnia [...]wartość brutto [...]wystawionej na inny podmiot gospodarczy oraz z faktury nr [...]z dnia [...] w kwocie brutto [...], zastąpionej fakturą nr [...]z dnia [...]. na tę samą kwotę, podczas gdy strona zaliczyła w koszty kwoty nett z obu faktur. W badanym okresie strona zaliczyła do kosztów wydatki dotyczące fikcyjnych transakcji zakupu towarów i usług w wys. [...]. Wystawcami zakwestionowanych faktur były firmy: PHU "B A. J., FHU "C" L. K., PHU "D R. U., PHU "E Z. Z., PPHU F K. S., PHU G E. Z., "H" s.c. E. Z., R. U., I G. B. Ustaleń w tym zakresie dokonał organ w oparciu o analizę ewidencji zakupów i sprzedaży wystawców faktur, zeznania przesłuchanych świadków w postępowaniu kontrolnym, przesłuchań świadków z innych postępowań kontrolnych przeprowadzonych u kontrahentów strony (wystawców faktur), decyzji ostatecznych i wyników kontroli wydanych w tych postępowaniach oraz zeznań osób podejrzanych o wystawianie fikcyjnych dokumentów sprzedaży przesłuchanych w postępowaniu prowadzonym przez Prokuraturę Okręgową we W. Ustalił organ I instancji, iż firma "B" wystawiła stronie 24 faktury na łączną kwotę netto [...] (VAT [...]), dokumentujące sprzedaż usług i materiałów budowlanych, które dokumentowały fikcję gospodarczą, co przyznał właściciel firmy A. J. a wystawione zostały na prośbę R. U. Firma "B zajmowała się naprawą sprzętu pralniczego, sprzedażą części zamiennych do maszyn i urządzeń pralniczych, wykonawstwem szaf wnękowych i sprzedażą elementów do zabudowy szaf. Wystawione faktury nie zostały wykazane w ewidencji wystawcy oraz deklaracjach podatkowych, wystawiane były w jednym egzemplarzu. Potwierdza to również wynik kontroli przeprowadzonej w firmie B oraz przesłuchanie właściciela firmy w postępowaniu karnym, w którym przyznał on, że 4 faktury wystawił osobiście na prośbę R. U., a na 20 fakturach podpis wystawcy jest podrobiony. Firma C w 1998 r. wystawiła dla strony 6 faktur na kwotę netto [...] (VAT [...]) dokumentujących sprzedaż odzieży ochronnej i narzędzi. Właściciel firmy stwierdził, że wszystkie faktury dokumentują fikcję gospodarczą, z tym, że 5 faktur jest w całości fikcyjnych, natomiast 1 faktura opiewa na kwoty i ilości towaru znacznie zawyżone. Faktury wystawione zostały na prośbę R. U. Faktury te nie zostały zaewidencjonowane u wystawcy, sprzedaży nie wykazano w deklaracjach podatkowych, wystawca nie posiada kopii faktur, a za wystawienie faktury właściciel otrzymywał od R. U. 50 % wartości podatku VAT. Firma PHU "D - R. U. wystawiła dla strony w 1998 r. m. in. 15 faktur na kwotę netto [...] (VAT [...].) dokumentujących sprzedaż materiałów budowlanych oraz kontenera magazynowego. Wszystkie wystawione faktury dokumentują fikcyjne zdarzenia, co wynika z ustaleń zawartych w wydanych decyzjach z dnia [...]Nr [...],[...],[...],[...]oraz wyniku kontroli z dnia [...]Nr [...]wydanych w postępowaniu kontrolnym prowadzonym w firmie "D", przy czym R. U. nie przedłożył żadnych dokumentów, tłumacząc, że zostały mu skradzione, nie odtworzył także tych dokumentów, zeznając w postępowaniu karnym, że zlecił kradzież tych dokumentów oraz dokumentów firmy "H". Dokonując konfrontacji zapisów w ewidencjach z fakturami wystawionymi dla strony stwierdzono, że faktury sprzedażowe zostały sporządzone w oparciu o faktury zakupowe firm B", "C", J s.c. A. i Z. R., PHU "K" A. G., PHPU L A. S., "M" sp. z o.o. które dokumentowały transakcje fikcyjne, natomiast firmy "J i "K" nie istnieją. Sprzedaż na rzecz firmy D dokumentowana fakturami nie została zaewidencjonowana u wystawców, ani w deklaracjach podatkowych, właściciele firm nie posiadają kopii tych faktur. Między zakwestionowanymi fakturami w firmie "D" znajdowały się faktury od firmy "L" A. S., odnośnie której R. U. przyznał, że faktury wystawione przez tą firmę dokumentują w całości fikcyjne transakcje. Firma E Z. Z. wystawiła w 1998 r. na rzecz strony 35 faktur na kwotę netto [...] (VAT [...].) dokumentujących sprzedaż materiałów budowlanych. Wg zeznań właściciela firma ta pośredniczyła w sprzedaży oraz sprawy tej firmy prowadził także, jako pełnomocnik, R. U., który zeznał, że prowadził sprawy tej firmy, a Z. Z. był jedynie figurantem. Wynagrodzenie za sporządzanie faktur poświadczających nieprawdę wynosiło 20-25 % VAT-u z faktury. Faktury te zostały wystawione w oparciu o także fikcyjne faktury zakupu wystawione przez firmy B", "C", "L, PHU N J. G., "O" H. S., PR "J, PHU "K". Firma "F K. S. wystawiła dla strony 5 faktur na kwotę netto [...] (VAT [...]) dokumentujących sprzedaż materiałów budowlanych, które również dokumentują fikcyjne zdarzenia gospodarcze, co wynika z ustaleń pokontrolnych w tej firmie, w wyniku których m. in. stwierdzono, że faktury wystawiano w oparciu o fikcyjne dokumenty zakupowe - faktury wystawiane przez firmy "B" i "N", tymczasem kolejność wystawiania była odwrotna - najpierw firma "F wystawiała faktury dla strony, a dopiero później na prośbę R. U., zostały wystawione faktury zakupowe dla firmy "F jako podkładki. Firma PHU "G" wystawiła stronie m. in. 23 faktury na kwotę netto [...] (VAT [...]na sprzedaż materiałów budowlanych i narzędzi, które, jak ustalono, dokumentują fikcyjne zdarzenia gospodarcze. Właścicielka firmy E. Z. nie stawiła się w celu przesłuchania, mimo dwukrotnego wezwania, w przesłuchaniu w postępowaniu przygotowawczym zeznała, że firmę założyła na życzenie R. U., który ją prowadził. Wg ewidencji kwestionowane faktury sprzedażowe dla strony wystawiane były w oparciu o faktury zakupowe wystawiane przez firmy "B, "L", "I. Firma H" s.c. wystawiła dla strony 37 faktur na kwotę netto [...] (VAT [...].) dokumentujących sprzedaż materiałów i usług budowlanych, usług transportowych, wynajem środków trwałych oraz za udostępnienie miejsca do składowania ziemi i gruzu. Sprawy tej spółki prowadził R. U., który przyznał w postępowaniu przygotowawczym fikcyjność wystawianych faktur oraz fakt, iż sfingował kradzież dokumentacji firmy. Faktury dla strony, wg zapisów w rejestrach VAT i podatkowej księdze przychodów i rozchodów, zostały wystawione w oparciu o faktury zakupu wystawione przez firmy "K", B", "J", "P", "R". W przypadku faktur wynajmu sprzętu nie stwierdzono w tej firmie faktur zakupu usług. Firma "I" wystawiła dla strony 52 faktury na kwotę netto [...] (VAT [...].) dokumentujących sprzedaż usług i materiałów budowlanych. Firma ta nie prowadziła sprzedaży towarów i usług budowlanych nawet na zasadzie pośrednictwa. Z dokonanych ustaleń wynika, że również ta firma współpracowała z R. U., który dysponował nawet jej pieczątką wystawiając faktury bez udziału właściciela firmy.