Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 5 maja 2005 r., sygn. I SA/Wr 2043/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryka Łysikowska, Sędzia NSA Halina Betta (sprawozdawca), Asesor WSA Marta Semiczek, Protokolant Aleksandra Dobosiewicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 maja 2005r. sprawy ze skargi H.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ustalającej podatek od nieruchomości za 2001 rok I. uchyla zaskarżoną decyzję II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. na rzecz skarżącej kwotę 10 (dziesięć) złotych kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W. decyzją z dnia [...] Nr [...] utrzymało w mocy własną decyzję z dnia [...] nr [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta W. z dnia [...] nr ewid. [...] ustalającej skarżącej H. K. wymiar podatku od nieruchomości za 2001r. w kwocie [...]. W uzasadnieniu powyższej decyzji Kolegium wyjaśniło, iż skarżąca we wniosku o stwierdzenie nieważności decyzji wymiarowej jako podstawę prawną wniosku powołała rażące naruszenie prawa. Wedle Kolegium z uwagi na nieprecyzyjną i budzącą wątpliwości interpretacyjne treść art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. nr 9 poz. 31 ze zm.) organ podatkowy ustalając podatek od nieruchomości wynajmowanej przez skarżącą nie dopuścił się rażącego naruszenia prawa. Takie stanowisko jak podkreśliło Kolegium - znajdowało oparcie w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego. Jeśli zaś chodzi o uchwałę NSA z dnia 25 czerwca 2001r. (FPK 4/00), to według Kolegium nie może ona skutkować stwierdzeniem nieważności decyzji mieszczącej się w ówczesnej interpretacji przepisu art. 2 ust. 1 pkt 3 wyżej wymienionej ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz dominującej wówczas linii orzecznictwa.