Uchwała składu 5 sędziów NSA z dnia 25 czerwca 2001 r., sygn. FPK 4/00
Posiadacz lokalu nie wyodrębnionego prawnie, będącego częścią nieruchomości stanowiącej własność jednostki samorządu terytorialnego, nie jest podatnikiem podatku od nieruchomości na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./.
Naczelny Sąd Administracyjny przy udziale Wiesława Czerwińskiego, prokuratora Prokuratury Krajowej w sprawie z odwołania P.P.U.P. Poczta Polska - Dyrekcja Okręgu Poczty w L. od decyzji Wójta Gminy K. z dnia 22 września 2000 r. (...) odmawiającej zwrotu podatku od nieruchomości po rozpoznaniu w dniu 25 czerwca 2001 r., na posiedzeniu jawnym, pytania prawnego pełnego składu Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. zgłoszonego na podstawie art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. nr 122 poz. 593 ze zm./ o następującym brzmieniu:
Czy na posiadaczu lokalu niewyodrębnionego prawnie, znajdującego się w budynku stanowiącym własność gminy, ciąży obowiązek podatkowy w podatku od nieruchomości na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, jeżeli posiadanie wynika z umowy najmu?
podjął następującą uchwałę:
UZASADNIENIE
Pełny skład Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L., uchwałą z dnia 5 grudnia 2000 r., postanowił zwrócić się do Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, w trybie art. 22 ust. 1 i 4 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. nr 122 poz. 593 ze zm./ o udzielenie odpowiedzi na przytoczone w sentencji uchwały pytanie prawne.
Przedstawione do wyjaśnienia zagadnienie prawne wyłoniło się na tle następującego stanu faktycznego:
Poczta Polska - Rejonowy Urząd Poczty w L., pismem z dnia 16 marca 2000 r. skierowanym do Urzędu Gminy K., wniosła o zwrot nienależnie uiszczonego podatku od nieruchomości za okres od dnia 1 stycznia 1995 r. do dnia 31 stycznia 1999 r. oraz wpłat dokonanych w 2000 r. Z treści pisma wynikało, ze podatnik stosownie do umowy zawartej w dniu 2 sierpnia 1990 r. z Urzędem Gminy K., jest najemcą lokalu o powierzchni użytkowej 91 m2, stanowiącego część budynku, będącego własnością wymienionej gminy. W piśmie wskazano także, że zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych /Dz.U. nr 9 poz. 31 ze zm./, obowiązek podatkowy ciąży na posiadaczach nieruchomości albo obiektów budowlanych nie złączonych trwale z gruntem, stanowiących własność Skarbu Państwa lub gminy, jeżeli posiadanie wynika z umowy zawartej z właścicielem lub z innego tytułu prawnego albo z ustanowionego zarządu. Zdaniem podatnika wobec tego, że powołana ustawa z dnia 12 stycznia 1991 r. nie definiuje pojęcia "nieruchomość", należy przyjąć, iż w wypadku tym ma pełne zastosowanie definicja tego pojęcia zawarta w art. 46 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z art. 46 Kc, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności /gminy/, jak również budynki trwale z gruntami związane lub część tych budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Lokal położony w budynku Gminy K., wynajmowany przez podatnika, nie jest nieruchomością, lecz częścią będącą w jego posiadaniu zależnym. W piśmie podniesiono w związku z tym, że skoro art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. stanowi, iż posiadanie ma dotyczyć nieruchomości, tj. "całości, a nie części", to w rozważanym wypadku brak jest podstaw do stosowania tego przepisu.