Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 5 maja 2005 r., sygn. I SA/Wr 2038/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryka Łysikowska, Sędzia NSA Halina Betta (sprawozdawca), Asesor WSA Marta Semiczek, Protokolant Aleksandra Dobosiewicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 maja 2005r. sprawy ze skargi H. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ustalającej podatek od nieruchomości za 1996 rok I. uchyla zaskarżoną decyzję II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. na rzecz skarżącej kwotę 10 (dziesięć) złotych kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W. utrzymało w mocy decyzję własną z dnia [...] Nr [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta W. z dnia [...] (nr ewid. [...]) ustalającej skarżącej H.K. wymiar podatku od nieruchomości za 1996r. Decyzja wymiarowa została skarżącej doręczona [...].. Wnioskiem zaś z dnia [...] H. K. zwróciła się o stwierdzenie nieważności opisanej wyżej decyzji wskazując jako podstawę stwierdzenia nieważności decyzji rażące naruszenie prawa.

W stanowiącej przedmiot skargi decyzji Kolegium Odwoławcze wyjaśniło, iż z uwagi na nieprecyzyjną i budzącą wątpliwości interpretacyjne treść art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 12 stycznia 1991r. o podatkach i opłatach lokalnych (Dz. U. nr 9 poz. 31 ze zm.) organ podatkowy, ustalając podatek od nieruchomości wynajmowanej przez skarżącą nie dopuścił się rażącego naruszenia prawa. Takie stanowisko - jak podkreśliło Kolegium - znajdowało oparcie w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego. Jeśli zaś chodzi o uchwałę NSA z dnia 25 czerwca 2001r. (FPK 4/00), to według Kolegium nie mogła ona skutkować stwierdzeniem nieważności decyzji "mieszczącej się w ówczesnej interpretacji przepisu art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych oraz dominującej linii orzecznictwa".