Wyrok WSA w Lublinie z dnia 25 maja 2005 r., sygn. I SA/Lu 112/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Kwiatek (spr.), Sędziowie WSA Krystyna Czajecka-Ryniec,, NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk, Protokolant specjalista Iwona Lachowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 maja 2005 r. sprawy ze skargi H. Ż.-M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. - oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej, po rozpatrzeniu odwołania H. Ż.-M. od decyzji Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego w L. z dnia [...], określającej podatek dochodowy od osób fizycznych za 2000 r. w kwocie 51.610,30 zł.- utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

Jak podano w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, podstawą określenia wysokości zobowiązania podatkowego w kwocie wyższej niż wykazana w zeznaniu PIT-36 (204,70 zł) było zakwestionowanie odliczonych od dochodu umów rent w łącznej kwocie 132.000 zł.

W odwołaniu od decyzji organu I instancji strona zarzuciła, iż przedmiotowa decyzja została wydana z naruszeniem art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy O podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 2 i 7 Konstytucji RP. Podniosła, że organ podatkowy I instancji bezpodstawnie przyjął, że zawarte przez stronę umowy renty nie posiadają cech okresowości z uwagi na jeden w roku podatkowym termin płatności świadczeń. Zaznaczyła, iż każda zmiana umowy renty jest integralną częścią całego stosunku prawnego łączącego strony, dlatego też dla oceny poprawności odliczeń za 2000 r. organ podatkowy powinien wziąć pod uwagę wszystkie jego elementy.