Wyrok WSA w Lublinie z dnia 9 grudnia 2004 r., sygn. II SA/Lu 500/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Maciej Kierek, Sędziowie Sędzia WSA Ewa Ibrom,, Asesor WSA Wojciech Kręcisz (sprawozdawca), Protokolant Referent - stażysta Agata Jakimiuk, po rozpoznaniu w dniu 9 grudnia 2004 r. sprawy ze skargi M. G. na decyzję Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie egzekucji obowiązków o charakterze niepieniężnym oddala skargę.

Uzasadnienie

Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego postanowieniem z dnia [...] czerwca 2004 r. [...] wydanym na podstawie przepisów art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 z późn. zmianami) w związku z art. 18, art. 23 § 1, art. 23 § 4 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (DZ.U. z 2002 r. Nr 110, poz. 968 z późn. zmianami) po rozpatrzeniu zażalenia M.G. na postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego miasta C., z dnia [...] marca 2004 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia grzywny w celu przymuszenia, utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.

W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego wskazał, iż zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] marca 2004 r. nr [...] Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego miasta C. orzekł o zastosowaniu środka egzekucyjnego w postaci grzywny w celu przymuszenia wykonania obowiązku określonego w tytule wykonawczym z dnia 31 marca 2004 r. nr 2/04.

Na postanowienie to zażalenie złożyła M.G. W swoim piśmie formułowała ona zarzuty, do których rozpatrzenia właściwy jest organ egzekucyjny nie zaś organ sprawujący nad nim kontrolę. Niezależnie od tego, skarżąca kwestionowała zasadność prowadzenia egzekucji podnosząc w tym kontekście, iż prowadzone jest postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji administracyjnej, do wykonania, której w drodze postępowania egzekucyjnego przystąpił wierzyciel, tj. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego miasta C. Skarżąca podnosiła także, iż określony siedmiodniowy termin na wykonanie tego obowiązku jest terminem nierealnym.