Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 4 listopada 2004 r., sygn. I SA/Bd 175/04

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz, Sędziowie Sędzia WSA Leszek Kleczkowski (spr.), Sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz, Protokolant Małgorzata Antoniuk, po rozpoznaniu w dniu 04 listopada 2004r. na rozprawie sprawy ze skargi P. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie wznowienia postępowania dotyczącego odpowiedzialności płatnika oddala skargę

Uzasadnienie

I SA /Bd 175/04

UZASADNIENIE

Urząd Skarbowy w Ż. decyzją z dnia [...] odmówił uchylenia ostatecznej decyzji Urzędu Skarbowego z dnia [...] NR [...] orzekającej o odpowiedzialności P. D. - jako płatnika za pobraną a nie wpłaconą zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych za sierpień 1998 r. w wysokości [...] zł wraz z odsetkami za zwłokę w kwocie [...] zł na dzień wydania decyzji.

Podstawą rozstrzygnięcia Urzędu była skarga złożona przez P. D. do Ministerstwa Finansów za pośrednictwem Izby Skarbowej w dniu 11 maja 2001r. Na mocy tej skargi uznanej za wniosek o wznowienie postępowania zakończonego decyzjami ostatecznymi, Urząd Skarbowy w Ż. postanowieniem z dnia [...] wznowił postępowanie. Jako przesłankę wznowienia postępowania skarżący wskazał art.240 § l pkt 7 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa, czyli sytuację, gdy decyzja została wydana na podstawie innej decyzji, które następnie zostały uchylone lub zmienione w sposób mogący mieć wpływ na treść wydanej decyzji.

W odwołaniu na powyższą decyzję zarzucono brak merytorycznego rozstrzygnięcia sprawy, nie objęcia zakresem postępowania przesłanki wskazanej w art.240 § l pkt 5 Ordynacji podatkowej przez co postępowanie prowadzone przez Urząd Skarbowy nie było całościowe. Zdaniem odwołującego się nowe okoliczności w sprawie w postaci pisma Agencji Własności Skarbu Państwa, w którym zawarte jest oświadczenie o przejęciu przez Agencję pracowników, stanowią przesłankę do wznowienia postępowania i z tego powodu powinny być przez Urząd Skarbowy przeanalizowane. Jednocześnie skarżący przyznał, że nie zachodzi w sprawie wcześniej powoływana przez niego przesłanka z art.240 § l pkt 7 Ordynacji podatkowej zaznaczając, że błąd w powołaniu odpowiedniego punktu z art.240 § l (7 zamiast 5) nastąpił z uwagi na to, że przepis był powołany bez sprawdzenia w akcie prawnym. W ostateczności jednakże miał na uwadze przesłankę zawartą w art.240 § l pkt 5 powołanej Ordynacji podatkowej.