Rozstrzygnięcie konfliktu interesów właścicieli gruntów w taki sposób, aby zamiar wyznaczenia maksymalnej ilości działek budowlanych prowadził do istotnego ograniczenia uprawnień właściciela działki zabudowanej, zaspokajającej od kilkunastu lat jego potrzeby mieszkaniowe, stanowi przekroczenie przysługującego gminie władztwa planistycznego /art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym - t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku po rozpoznaniu w dniu 30 września 2004 r. sprawy ze skargi Jadwigi W. na uchwałę Rady Miasta A. z dnia 30 marca 2004 r. (...) w przedmiocie odrzucenia zarzutu wniesionego do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego - stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały; (...).

Zaskarżoną uchwałą, wydaną na podstawie art. 24 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym /Dz.U. 1999 nr 15 poz. 139 ze zm./, Rada Miasta A. odrzuciła zarzut Jadwigi i Ryszarda W., współwłaścicieli działki o numerze geodezyjnym 793, w sprawie jej planowanego zagospodarowania, dotyczący przeznaczenia części tej działki pod projektowaną publiczną drogę dojazdową, oznaczoną na rysunku planu symbolem KD-1.

W uzasadnieniu uchwały stwierdzono, co następuje: