Wyrok WSA w Łodzi z dnia 24 sierpnia 2004 r., sygn. I SA/Łd 1801/03

W każdym wypadku, gdy organ podatkowy /organ kontroli skarbowej/ dokonuje oszacowania podstawy opodatkowania w inny sposób niż przy zastosowania metod z par. 3 art. 23 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ , musi uzasadnić niemożność zastosowania tych metod.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi Wydział I po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Teresy Ch. i Janusza Ch. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia 5 listopada 2003 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1998 r. - uchyla zaskarżoną decyzję; (...).

Decyzją z dnia 24 czerwca 2003 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. - po ponownym rozpatrzeniu sprawy /w związku z uchyleniem przez Izbę Skarbową poprzedniej decyzji organu kontroli skarbowej/ - określił Teresie i Januszowi Ch. zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1998 r. w kwocie 36.606,60 zł. Organ kontroli skarbowej stwierdził m.in., że w działalności gospodarczej prowadzonej jednoosobowo przez Janusza Ch. /produkcja i sprzedaż pieczywa/ w okresie 1.01. - 31.08.1998 r. wystąpiło szereg nieprawidłowości, w szczególności:

- przychód dzienny ze sprzedaży pieczywa prowadzonej we własnym sklepie i na bazarach w różnych miejscowościach był ewidencjonowany w jednej kwocie dla wszystkich punktów sprzedaży, a dla pozostałych odbiorców były wystawiane faktury VAT lub rachunki uproszczone lub dzienne dowody dostaw, na podstawie których za okresy tygodniowe wystawiano faktury VAT lub rachunki uproszczone; wcześniejsze kontrole doraźne, np. z 12.05.1997 r. wskazywały na te nieprawidłowości i kontrolowany został za to ukarany przez urząd skarbowy, mimo to nadal nie prowadził ewidencji w miejscu prowadzenia działalności,

- dziennych dowodów sprzedaży nie przechowywano w pamięci komputera; ulegały one likwidacji z chwilą wystawienia faktury VAT lub rachunku uproszczonego, jak wyjaśnił kontrolowany,