Jeśli po wejściu w życie nowych przepisów ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, osoba ubiegająca się o świadczenia przedemerytalne była zarejestrowana w urzędzie pracy i posiadała prawo do zasiłku dla bezrobotnych, czyli istniał stan powstały wskutek rejestracji, z którym ustawa łączy określone skutki, to ocena jej uprawnień do świadczenia przedemerytalnego, zgodnie z ogólnymi regułami prawa intertemporalnego, powinna być dokonana w oparciu o przepisy obowiązujące w dacie złożenia wniosku.

Wojewódzki Sąd Administracyjny po rozpoznaniu na rozprawie sprawy ze skargi Lucyny P. na decyzję Wojewody W.-M. z dnia 9 września 2003 r. (...) w przedmiocie świadczenia przedemerytalnego - uchyla zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; (...).

W wyniku rozpatrzenia, złożonego w dniu 4 lipca 2003 r., wniosku Lucyny P. o przyznanie świadczenia przedemerytalnego. Starosta M., działając na podstawie art. 6 pkt 6 lit. "b" i art. 37l ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu /Dz.U. 2003 nr 6 poz. 65/ oraz art. 11 ust. 2 ustawy z dnia 17 grudnia 2001 r. o zmianie ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa, ustawy o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, ustawy o zakazie stosowania wyrobów zawierających azbest, ustawy o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i wojewódzkich komisjach dialogu społecznego oraz ustawy o ułatwieniu zatrudnienia absolwentom szkół /Dz.U. nr 154 poz. 1793/, decyzją z dnia 31 lipca 2003 r., odmówił przyznania wnioskodawczyni prawa do tego świadczenia. W uzasadnieniu wskazał, że Lucyna P. zarejestrowała się w Powiatowym Urzędzie Pracy w M. w dniu 1 października 2001 r. i uzyskała status osoby bezrobotnej z prawem do pobierania zasiłku dla bezrobotnych przez okres 12 miesięcy poczynając od dnia 9 października 2001 r. W dniu rejestracji legitymowała się okresem uprawniającym do emerytury wynoszącym 30 lat 4 miesiące i 24 dni. W dniu rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy miała 50 lat. Nie spełniała zatem przesłanek do przyznania świadczenia przedemerytalnego, określonych w art. 37k ust. 1 ustawy o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu w brzmieniu obowiązującym w dniu rejestracji. Organ I instancji wskazał jednocześnie, że do sytuacji Lucyny P. nie mają zastosowania nowe zasady przyznawania świadczeń przedemerytalnych, wprowadzone powołaną wyżej ustawą z dnia 17 grudnia 2001 r. Przepisy tej ustawy mają zastosowanie jedynie do osób, które zarejestrowały się w urzędzie pracy po wejściu w życie tej ustawy, tj. po dniu 1 stycznia 2001 r. Zgodnie bowiem z art. 37l ust. 1 ustawy, prawo do przedmiotowego świadczenia przysługuje osobie, która spełnia warunki do jego nabycia w dniu rejestracji w powiatowym urzędzie pracy.