Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 27 maja 2004 r., sygn. SA/Rz 1685/03

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Józefczyk Sędziowie AWSA Jolanta Ewa Wojtyna WSA Robert Sawuła /spr./ Protokolant ref. staż. Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2004 r. na rozprawie sprawy ze skargi M. i W. G. na uchwałę Rady Miasta [...] z dnia [...].09.2003 r. Nr [...] w przedmiocie odrzucenia zarzutów do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. stwierdza nieważność przedmiotowej uchwały. 2. określa, że zaskarżona uchwała nie może być wykonana do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku. 3. zasądza od Rady Miasta [...] na rzecz skarżących - M. i W. G. kwotę 10 zł /dziesięć/ tytułem zwrotu kosztów sądowych.

Uzasadnienie

SA/Rz 1685/03

Uzasadnienie

M. i W. G. wnieśli skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie na uchwałę Rady Miasta [...] Nr [...] z dn. [...].09.2003r. w sprawie rozstrzygnięcia zarzutów wniesionych do projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego miasta K. - ul. Z. Uchwale postawiono zarzut naruszenia przepisów ustawy z dn.7.07.1994r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 15 z 1999r., poz.139 ze zm., zwana dalej uzp), a konkretnie jej art.33 poprzez przyjęcie, iż Rada Miasta może ustalić inne przeznaczenie działki niż tego chcą jej właściciele. Postawiono w skardze także zarzut naruszenia art.7 i 8 kodeksu postępowania administracyjnego, wywodząc iż usytuowanie granicy drogi w bliskiej odległości od budynku stanowi naruszenie prawa własności, Jak i pośrednio dóbr osobistych". Skarżący generalnie kwestionują projektowane poszerzenie ul. Z., zaznaczonej w czasie tzw. II wyłożenia projektu jako kontur 15 KG, a czasie III wyłożenia jako 18 KZ. Skarżący wskazują, że zmiany w czasie tych wyłożeń projektu planu niczego nowego, poza zmianą nazewnictwa konturów planistycznych, nie przyniosły. Część działki o nr ewid. 1709 przewiduje się pod poszerzenie drogi, naruszając zasadę zrównoważonego rozwoju, nie uwzględniając dotychczasowego stanu zagospodarowania działki, maksymalnie obciążając poszerzeniem ul. Z. mieszkańców jednej jej strony. Skarżący negatywnie oceniają takie działania Rady, które w skutkach uniemożliwiać mają zamieszkiwanie we własnym budynku mieszkalnym. Wskazano także, że część działki między istniejącą już drogą a budynkiem jest racjonalnie wykorzystywana na ogródek i schody ogrodowe, umożliwiając w ten sposób normalne korzystanie z budynku. Skarżący nie wskazali kierunku weryfikacji zaskarżonej uchwały.