Wyrok Trybunału (pierwsza izba) z dnia 28 września 2006 r. - Jean Leon Van Straaten przeciwko Staat der Nederlanden i Republiek Italië. - Sprawa C-150/05., sygn. C-150/05

Sprawa C‑150/05

Jean Leon Van Straaten

przeciwko

Staat der Nederlanden

i

Republiek Italië

(wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez

Rechtbank 's-Hertogenbosch)

Konwencja wykonawcza do układu z Schengen- Zasada ne bis in idem - Pojęcia „ten sam czyn” i „czyn objęty wyrokiem”- Wywóz w jednym państwie członkowskim a przywóz w innym państwie członkowskim- Uniewinnienie oskarżonego

Streszczenie wyroku

1.        Pytania prejudycjalne - Właściwość Trybunału - Granice

(art. 234 WE)

2.        Pytania prejudycjalne - Właściwość Trybunału - Granice

(art. 234 WE)

3.        Unia Europejska - Współpraca policyjna i sądowa w sprawach karnych - Protokół włączający dorobek Schengen - Konwencja wykonawcza do układu z Schengen - Zasada ne bis in idem

(konwencja wykonawcza do układu z Schengen, art. 54)

4.        Unia Europejska - Współpraca policyjna i sądowa w sprawach karnych - Protokół włączający dorobek Schengen - Konwencja wykonawcza do układu z Schengen - Zasada ne bis in idem

(konwencja wykonawcza do układu z Schengen, art. 54)

1.        W ramach współpracy pomiędzy Trybunałem a sądami krajowymi ustanowionej na mocy art. 234 WE wyłącznie do sądu krajowego, przed którym wytoczono powództwo i który musi wziąć odpowiedzialność za wydane w następstwie tego orzeczenie, należy ocena, w świetle okoliczności konkretnej sprawy, zarówno konieczności wydania orzeczenia w trybie prejudycjalnym w celu umożliwienia mu wydania orzeczenia, jak również znaczenia pytań, które przedkłada on Trybunałowi. W konsekwencji w sytuacji gdy postawione pytania dotyczą wykładni prawa wspólnotowego, Trybunał jest co do zasady zobowiązany do wydania orzeczenia.

Odmowa wydania orzeczenia w przedmiocie pytania prejudycjalnego skierowanego przez sąd krajowy jest dopuszczalna jedynie wówczas, jeżeli widać w sposób wyraźny, że wykładnia prawa wspólnotowego, o którą wnosi sąd krajowy, nie ma żadnego związku ze stanem faktycznym czy przedmiotem głównego sporu, gdy problem ma charakter hipotetyczny lub też gdy Trybunał nie dysponuje informacjami w zakresie stanu faktycznego lub prawnego niezbędnymi do udzielenia przydatnej odpowiedzi na pytania, które zostały mu postawione.