Orzeczenie
Opinia rzecznika generalnego Ruiz-Jarabo Colomer przedstawiona w dniu 8 czerwca 2006 r. - Jean Leon Van Straaten przeciwko Staat der Nederlanden i Republiek Italië. - Sprawa C-150/05., sygn. C-150/05
OPINIA RZECZNIKA GENERALNEGO
DÁMASA RUIZA-JARABA COLOMERA
przedstawiona w dniu 8 czerwca 2006 r.(1)
Sprawa C‑150/05
Jean Leon van Straaten
przeciwko
państwu niderlandzkiemu
i
Republice Włoskiej
[wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Rechtbank ‘s-Hertogenbosch (Niderlandy)]
Pytanie prejudycjalne na podstawie art. 35 UE - Dorobek Schengen - Konwencja wykonawcza do układu z Schengen - Wykładnia art. 54 - Zasada „ne bis in idem” - Pojęcie „tego samego czynu” - Transport partii środków odurzających z jednego państwa sygnatariusza do innego i posiadanie w tym drugim państwie części tej partii - Definicja „wydania prawomocnego wyroku” - Wyrok uniewinniający z powodu braku dowodów
I - Wprowadzenie
1. Niniejszy wniosek o wydanie, na podstawie art. 35 UE, orzeczenia w trybie prejudycjalnym, złożony przez Rechtbank ’s-Hertogenbosch (Niderlandy)(2), daje Trybunałowi Sprawiedliwości po raz czwarty okazję do dokonania wykładni art. 54 konwencji wykonawczej do układu z Schengen (zwanej dalej „KWUS”), który ustanawia zasadę ne bis in idem.
2. W dwóch pierwszych przypadkach Trybunał potwierdził, że zasada ta ma zastosowanie również w sytuacji, gdy ściganie z urzędu jest wyłączone na skutek wypełnienia przez podejrzanego określonych obowiązków ustalonych z prokuraturą(3), natomiast nie ma zastosowania, jeśli umorzenie sprawy nastąpiło wyłącznie na skutek decyzji prokuratora o odstąpieniu od ścigania z tego powodu, że w innym państwie członkowskim zostało wszczęte postępowanie w stosunku do tego samego podejrzanego i za ten sam czyn(4).
Po raz trzeci okazja nadarzyła się w sprawie C‑436/04 Van Esbroeck, w której wyrok ogłoszono w dniu 9 marca 2005 r.(), dokonując w nim analizy skutku wymienionej wyżej zasady ratione temporis, precyzując definicję „idem”.