Wyrok Europejskiego Trybunału Praw Człowieka z dnia 24 lipca 2012 r. (Ziembiński przeciwko Polsce), sygn. 46712/06

Artykuł 10 Konwencji nie gwarantuje całkowicie nieograniczonej wolności wypowiedzi, nawet w odniesieniu do relacji prasowych dotyczących poważnych, społecznych materii czy odnoszących się do polityków lub urzędników państwowych. W świetle warunków wymienionych w paragrafie drugim, korzystanie z tej wolności pociąga za sobą pewne zadania i obowiązki, które mają zastosowanie także do prasy. Te "zadania i obowiązki" mają znaczenie, jak w tym przypadku, kiedy istnieje problem atakowania dobrego imienia konkretnych osób oraz podważania "praw innych". Z powodu "zadań i obowiązków", które są właściwe, aby realizować prawo do swobody wypowiedzi, ochrona udzielana dziennikarzom poprzez Artykuł 10, w nawiązaniu do informowania o sprawach ogólnego zainteresowania, podlega zastrzeżeniu, że działają oni w dobrej wierze celem dostarczenia dokładnych i wiarygodnych informacji zgodnie z zasadami etyki dziennikarskiej. Trybunał uznał także, że politycy powinni mieć szanse obrony wówczas, gdy uważają, iż publikacja na ich temat jest błędna i może wprowadzić w błąd opinię publiczną. Zdaniem Trybunału, w takich przypadkach, jest wymagana odpowiednia równowaga pomiędzy uprzywilejowaną pozycją prasy, korzystającej ze swojego prawa do swobody wypowiedzi, a prawem polityka do ochrony swojego dobrego imienia.

Teza od Redakcji

W sprawie Ziembiński przeciwko Polsce

Europejski Trybunał Praw Człowieka (Czwarta Sekcja), zasiadając jako Izba składająca się z następujących sędziów:

David Thór Björgvinsson, Przewodniczący,

Lech Garlicki,

Päivi Hirvelä,

George Nicolaou,

Zdravka Kalaydjieva,

Nebojša Vučinić,

Vincent A. De Gaetano, sędziowie,

oraz Fatoş Arac?, Główny Kanclerz Sekcji,

Obradując na posiedzeniu zamkniętym w dniu 3 lipca 2012 r.,

Wydaje następujący wyrok, który został przyjęty w tym dniu:

POSTĘPOWANIE

1. Sprawa wywodzi się ze skargi (nr 43206/07) przeciwko Rzeczypospolitej Polskiej wniesionej do Trybunału na podstawie art. 34 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności ("Konwencja") przez obywatela polskiego, pana Macieja Ziembińskiego ("skarżący") z dnia 13 listopada 2006 r.